ΛΙΒΥΗ: ΤΩΡΑ ΟΙ ΑΝΤΑΡΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΑΝΕΡΓΟΙ

Κάθε τόσο, οι νεαροί μαχητές μαζεύονται κάτω από ένα φοίνικα, δίπλα στην άδεια πισίνα, και το ρίχνουν στα ανέκδοτα. Η παίζουν κιθάρα και τραγουδούν. Όταν βρέχει, πηγαίνουν συνήθως στο αγαπημένο τους καταφύγιο, ένα λεηλατημένο σπίτι, όπου έμενε κάποτε ο Μουτασίμ Καντάφι, και παίζουν ποδόσφαιρο...

Το σπίτι είναι ένα τεράστιο αρχοντικό μέσα σε ένα συγκρότημα από κήπους, τελείως απομονωμένο από την υπόλοιπη γειτονιά χάρις σε ψηλούς ατσαλένιους και τσιμεντένιους τοίχους.

Ανάμεσα σε αυτά που περιλαμβάνει είναι μια αίθουσα υψηλής τεχνολογίας και ένα ιδιωτικό χαμάμ με εκατοντάδες μικρά φωτάκια στην οροφή του που μιμούνται τον νυχτερινό ουρανό. Εδώ έμενε ένας από τους γιους του Καντάφι, ο Μουτασίμ, μέχρι τη σύλληψή του από τους αντάρτες, στα χέρια των οποίων και πέθανε.

«Πρέπει να δει κανείς με τα μάτια του αυτό το μέρος για να το πιστέψει», λέει στον δημοσιογράφο των Νιου Γιορκ Τάιμς ο ηλικίας 21 ετών Μοάντ Φαρχάτ, πρώην φοιτητής που έγινε αντάρτης, καθώς περπατά στα δωμάτια με τα μαρμάρινα πατώματα. «Εδώ έμενε ο γιος του προέδρου».

Η πτώση της κυβέρνησης Καντάφι αποκάλυψε πολλά κρατικά μυστικά, μερικά από τα οποία ήταν καλύτερα φυλαγμένα από άλλα. Όλη η Λιβύη γνώριζε ότι χώριζε χάσμα την καθημερινή ζωή των περισσοτέρων Λίβυων από τις πολυτέλειες που απολάμβανε ο κύκλος του Καντάφι.

Το να δουν όμως οι πολίτες από κοντά αυτές τις πολυτέλειες είναι κάτι τελείως διαφορετικό. Και για τους νεαρούς αντάρτες που μένουν εκεί, το σπίτι είναι κάτι περισσότερο από ένα σύμβολο αυτού του χάσματος: είναι μια τελευταία αποστολή που έχουν αναλάβει.

«Όλοι εμείς ζούμε εδώ, κι αν συμβεί κάτι αλλού, θα πάμε εκεί», λέει ο 25χρονος Γιαχία Ουάραγκ, ένας φοιτητής από την πόλη Ναλούτ, στα βουνά νοτιοδυτικά της πρωτεύουσας. «Τώρα όμως όλα έχουν σταματήσει. Άλλοτε, συλλαμβάναμε ανθρώπους που πολεμούσαν για λογαριασμό του Καντάφι και σκότωναν κόσμο. Τώρα φυλάμε απλώς το σπίτι».

Αυτό σημαίνει ότι η βαριά μεταλλική πύλη, όπου κυματίζουν τώρα σημαίες των ανταρτών, είναι κλειστή για το «κοινό», αφού - όπως λέει ο Ουάραγκ - θα υπήρχε κίνδυνος να σπάσουν και να κλέψουν πράγματα. Μια ομάδα αφρικανών κηπουρών εξακολουθούν να κουρεύουν το γρασίδι και να πληρώνονται με χρήματα που συγκεντρώνουν οι αντάρτες. «Εμείς πληρώνουμε τους εργάτες, αλλά κανείς δεν πληρώνει εμάς», λέει ο Ουάραγκ.

Οι αντάρτες έφτασαν για πρώτη φορά στο σπίτι στις 25 Αυγούστου. Ύστερα από μια σύντομη μάχη, οι φρουροί το εγκατέλειψαν. Όταν οι αντάρτες επέστρεψαν ύστερα από τρεις ημέρες, το βρήκαν λεηλατημένο. Οι κηπουροί είπαν ότι τους τελευταίους τρεις μήνες δεν είχαν δει τον γιο του Καντάφι.

Όπως πολλοί ακόμη νέοι σε αυτές τις αντάρτικες ομάδες, ο Ουάραγκ εγκατέλειψε τα μαθήματά του και αφοσιώθηκε στη «σωτηρία της χώρας». Τώρα που εκδιώχθηκε όμως η κυβέρνηση, πολλοί πιστεύουν ότι η δουλειά των ανταρτών τελείωσε. Έχει δημιουργηθεί λοιπόν ένα κενό γι’ αυτούς τους ανθρώπους.

Η προσωρινή κυβέρνηση τούς ζήτησε να καταθέσουν τα όπλα, αλλά οι περισσότεροι έχουν αρνηθεί. Οι αρχηγοί τους λένε ότι φοβούνται πως ένας νέος τύραννος θα εμφανιστεί στο ασταθές πολιτικό τοπίο της χώρας. Και οι περισσότεροι μαχητές δεν έχουν λόγο να τα παρατήσουν, αν η κυβέρνηση δεν τους δώσει κάτι να κάνουν.

«Έχω βαρεθεί να κάθομαι εδώ», λέει ο Ουάραγκ, ατενίζοντας από έναν καναπέ την άδεια πισίνα. Το όνειρό του είναι να πάει στον Καναδά και να τελειώσει τις σπουδές του, όπως λέει όμως οι περισσότεροι στην ομάδα του θέλουν απλώς μια σταθερή ζωή.

«Κανείς από τους επαναστάτες δεν έχει λεφτά», τονίζει. «Κάναμε την επανάσταση και δημιουργήσαμε τη νέα κυβέρνηση. Τώρα πρέπει εκείνη να κάνει κάτι για μας».

Πριν από λίγες ημέρες, 200 πρώην αντάρτες διαδήλωσαν κάτω από τη βροχή μπροστά στα γραφεία του μεταβατικού πρωθυπουργού Αμπντέλ Ραχίμ ελ-Κέεμπ.

«Κάνουμε τη δουλειά της αστυνομίας, αλλά δωρεάν», λέει ο 25χρονος Τάρεκ αλ-Γκίντι, ο οποίος κατάγεται από τα βουνά Ναφούσαχ. Πράγματι, πολλοί πρώην αντάρτες κάνουν αυτά που δεν μπορεί να κάνει η κυβέρνηση, όπως να ρυθμίζουν την κυκλοφορία στους δρόμους ή να φροντίζουν την ασφάλεια στο αεροδρόμιο. «Τώρα θέλουμε μια κανονική δουλειά, όπως κάθε φυσιολογικός άνθρωπος», λέει ο αλ-Γκίντι.

Λίβυοι αξιωματούχοι έχουν υποσχεθεί να ενσωματώσουν τους αντάρτες στις υπηρεσίες ασφαλείας ή να δημιουργήσουν θέσεις εργασίας για όσους καταθέτουν τα όπλα. Συγκεκριμένες δεσμεύσεις, όμως, δεν έχουν αναλάβει. Και εκπρόσωπος της κυβέρνησης παραδέχθηκε πρόσφατα ότι δεν υπάρχουν χρήματα για να επιστρέψουν σύντομα οι αντάρτες στην κανονική ζωή. Πηγή: nooz.gr