ΘΡΙΑΜΒΕΥΕΙ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΑΝΙΣΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΦΥΛΩΝ Η ΕΛΛΑΔΑ

Στην 58η θέση μεταξύ 134 χωρών κατατάσσεται η Ελλάδα σε ζητήματα ισότητας ανδρών και γυναικών, μετά από χώρες όπως η Σρι Λάνκα, η Μογγολία και το Καζακστάν. Η έκθεση του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ βασίστηκε σε κριτήρια όπως οι μισθοί, η θέση εργασίας της γυναίκας και η συμμετοχή της στην πολιτική και, πράγματι, η χώρα μας σε σχέση με πέρυσι παρουσίασε άνοδο 27 θέσεων...

Για τις γυναίκες, όμως, που βρίσκονται στη βάση της πυραμίδας, όπως οι πολύτεκνες μητέρες, οι γυναίκες των αγροτικών περιοχών, οι αθίγγανες, η κατάσταση έχει χειροτερέψει ανησυχητικά.

Βάσει του αριθμού των γυναικών σε κυβερνητικές θέσεις, τις μισθολογικές διαφορές ανδρών - γυναικών, τις διακρίσεις στην παροχή ιατρικών και εκπαιδευτικών υπηρεσιών, αλλά και τα ποσοστά συμμετοχής στην οικονομική ζωή κάθε χώρας, το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ κατάρτισε την ετήσια έκθεσή του, όπου τρεις σκανδιναβικές χώρες (Ισλανδία, Νορβηγία και Φινλανδία) αποτελούν τον "παράδεισο" της ισότητας των φύλων. Στη χειρότερη θέση βρίσκονται οι γυναίκες σε Πακιστάν, Τσαντ και Υεμένη.

Στην Ελλάδα, παρότι σημειώνονται ικανοποιητικές επιδόσεις σε επιμέρους τομείς όπως η εκπαίδευση, παρατηρούνται σημαντικές ανισότητες σε ζητήματα όπως οι μισθολογικές διακρίσεις, το ποσοστό των γυναικών σε διευθυντικές θέσεις εργασίας και την παρουσία στην πολιτική ζωή της χώρας.

Η κατάταξη της χώρας στην 58η θέση δεν κάνει ιδιαίτερη εντύπωση την κ. Νίκη Ρουμπάνη, μέλος του Δικτύου Γυναικών Ευρωπης. Όπως υπογραμμίζει στο tvxs.gr, «αν γίνονταν τώρα οι μετρήσεις και όχι πριν από μερικούς μήνες, τα πράγματα θα ήταν χειρότερα. Δεν μου κάνει, επίσης, εντύπωση το ότι έχει ανέβει η Αφρική γιατί εκεί έχουν γίνει τεράστιες προσπάθειες για τη συμμετοχή των γυναικών: έχουν δει ότι όταν οι γυναίκες συμμετέχουν στη λήψη των αποφάσεων υπάρχει ουσιαστική ανάπτυξη και της κοινωνικής βάσης και των θεμάτων υγείας, αλλά και στο πώς γίνεται κουμάντο στην καθημερινότητα των πολιτών. Η συμμετοχή των γυναικών στην πολιτική ζωή έχει δώσει σε πολλές χώρες το δικαίωμα να μιλούν για ανάπτυξη. Επίσης, οι γυναίκες μορφώνονται, το κυνηγούν, ενώ παλιότερα δεν συνέβαινε αυτό. Πρέπει να δούμε λίγο στην Ελλάδα όχι μόνο την ισότητα αλλά και πώς εννοούμε την ανάπτυξη. Είναι δύο αλληλένδετα θέματα».

Η ανάπτυξη, σημειώνει η κ. Ρουμπάνη, «όταν τη βλέπει κανείς σαν διόγκωση αριθμών και μάλιστα κάποιων αριθμών που βρίσκονται στα πολύ υψηλά στρώματα, δεν έχουν να κάνουν σε τίποτα με τη γυναίκα και την ισότητα. Όταν μιλάμε για ισότητα, μιλάμε για ανάπτυξη με αξιοπρέπεια και ασφάλεια. Οι γυναίκες σήμερα στην Ελλάδα δεν είναι ούτε αξιοπρεπείς ούτε ασφαλείς. Έχουν μειωθεί πολύ οι επενδύσεις σε κοινωνικά ζητήματα, η ανεργία είναι τεράστια, είμαστε ακόμη πολύ πίσω σε θέσεις παρότι έχουν καταβληθεί κάποιες προσπάθειες σε θέσεις στα κέντρα λήψης αποφάσεων. Είναι μια συνολική εικόνα που κάνει τη γυναίκα αυτή τη στιγμή ίση στις υποχρεώσεις και άνιση στα δικαιώματα όσο ποτέ. Χωρίς κοινωνικές παροχές και εργασία, έχει ένα ταξίδι ζωής πάρα πολύ σκληρό».

Πέρα από τα κριτήρια που θέτει η έκθεση για τον προσδιορισμό της ισότητας ανδρών και γυναικών, μεγάλη είναι και η σημασία του «κοινωνικού μισθού», επισημαίνει η κ. Ρουμπανη. «Τί υπάρχει δηλαδή σαν δομή ώστε να μπορεί και ο άντρας και η γυναίκα να πάει στη δουλειά του και να είναι ήσυχος ότι δεν θα λείπει τίποτα από την οικογένειά του, ούτε η φροντίδα των παιδιών ούτε των ηλικιωμένων ατόμων... Που είναι αυτά στην Ελλάδα; Για να μην μιλήσουμε για την κακοποίηση, η οποία έχει αυξηθεί πάρα πολύ και οι γυναίκες παραμένουν εγκλωβισμένες σε μια φτώχεια και βία, διότι δεν μπορούν να κάνουν τίποτα: δουλειά δεν έχουν, με τα παιδιά δεν ξέρουν πώς να τα βγάλουν πέρα και όλο αυτό οδηγεί σε μια κατάσταση απόγνωσης», εξηγεί και προσθέτει: «Δεν είναι απλώς ο μισθός, είναι και η κοινωνική πλαισίωση που συμβάλλει. Οι χώρες που βρίσκονται ψηλά στη λίστα είναι οι σκανδιναβικές χώρες, οι οποίες έχουν μια παράδοση στην κοινωνική προστασία, στο να δημιουργούν κατάλληλες συνθήκες ιδιαίτερα στη γυναίκα, η οποία μπορεί μια χαρά να μεγαλώσει τα παιδιά της και να δουλεύει».

Στα συμπεράσματα της έρευνας αναφέρεται πως «όσο μικρότερες είναι οι διαφορές μεταξύ των φύλων τόσο μεγαλύτερη είναι και η ανάπτυξη που επιτυγχάνεται στη χώρα». «Ένας άνθρωπος μπορεί να το δει αυτό και μέσα σε μία οικογένεια, σε μια μικρή κλίμακα, που έχει όλους τους ανθρώπους της να συνεισφέρουν στο βαθμό που μπορούν. Μια οικογένεια που δεν φροντίζει τους ανθρώπους της τους καθιστά και συναισθηματικά ανάπηρους και ανίκανους και μη δημιουργικούς. Αν λοιπόν υπάρχει μια ισότητα και μια αξιοπρέπεια, οι άνθρωποι και δημιουργικότεροι γίνονται και οι συγκρούσεις μειώνονται και υπάρχει μία κοινωνία που λύνει τα προβλήματά της χωρίς να κλιμακώνονται και χωρίς να δημιουργούνται αδιέξοδα», εξηγεί η κ. Ρουμπάνη.

Η Ελλάδα, ωστόσο, σε σύγκριση με πέρυσι βρίσκεται σε καλύτερη θέση, γεγονός που αποδίδεται από την κ. Ρουμπάνη, «σε μεγάλο βαθμό στην αύξηση των γυναικών στα κέντρα λήψης αποφάσεων. Αν γίνονταν όμως οι μετρήσεις σήμερα και όχι πριν από μερικούς μήνες, τα πράγματα θα ήταν χειρότερα. Η μαύρη εργασία των γυναικών και η ανεργία αυτή τη στιγμή είναι τεράστια, διότι δεν έχουν γίνει κοινωνικές επενδύσεις, διότι υπήρξε μια μεγάλη συγκράτηση ακόμη και σε ευρωπαϊκά κονδύλια επειδή η Ελλάδα δεν έβαζε την αναλογία της, με αποτέλεσμα να χτυπιούνται οι γυναίκες και μάλιστα οι φτωχές γυναίκες, οι μητέρες, οι πολύτεκνες, οι γυναίκες στον αγροτικό χώρο, οι τσιγγάνες, εκείνες δηλαδή που βρίσκονται στη βάση της πυραμίδας και από πάνω τους σκαρφαλώνει μια μικρή βάση που μπορούν να γίνουν και πολιτικοί και να βελτιώνουν τη θέση τους. Η βάση, όμως, της πυραμίδας έχει χειροτερέψει πολύ». Πηγή: tvxs.gr