Η αλήθεια για τις κρίσεις στην ΕΛ.ΑΣ.
Γράφει ο "Παλιός":
Με την πρώτη ματιά στις ετήσιες κρίσεις της ΕΛ.ΑΣ., θα έλεγε κανείς ότι «έπεσε λεπίδι» κατά δικαίων και αδίκων… Κι όμως, δεν είναι έτσι. Δύο ήταν οι γνώμονες πάνω στους οποίους κινήθηκε το Συμβούλιο Κρίσεων:
1. η απομάκρυνση όσων συνετέλεσαν στο να φτάσει η Αστυνομία στο χειρότερο επίπεδο αποδοτικότητας από τη σύστασή της το 1984
2. η δημιουργία ενός ισχυρού πυρήνα αξιωματικών που –επιτέλους- θα μπορούν να συνεννοούνται και να συνεργάζονται.
Έχοντας ήδη έναν χρόνο αρχηγίας στην πλάτη, ο Βασίλης Τσιατούρας είναι απολύτως εκτεθειμένος στα μάτια του απλού πολίτη, αλλά και της πολιτικής ηγεσίας που τον επέλεξε πέρυσι, για τις απανωτές αποτυχίες σε όλα τα μέτωπα. Κανείς, όμως, δεν είπε (ή έγραψε) τη μία και μόνη αλήθεια:
ότι ο Τσιατούρας κλήθηκε το Μάρτιο του 2008 να ηγηθεί σε μια Αστυνομία που απαρτιζόταν από αξιωματικούς τους οποίους ΔΕΝ είχε επιλέξει ο ίδιος, αλλά του δόθηκαν ως… «προίκα» από τους πολιτικούς του προϊσταμένους!
Πέρυσι, δεν του επιτράπηκε να διενεργήσει τις κρίσεις όπως ο ίδιος θα ήθελε. Οι άμεσοι συνεργάτες του ήταν «εκλεκτοί» πολιτικών και… εκκλησιαστικών παραγόντων, με μοναδικό τους ενδιαφέρον την προσωπική τους ανέλιξη κι όχι την βελτίωση της ΕΛ.ΑΣ…. Οι κατευθύνσεις που έδινε ο Αρχηγός, σπανίως εφαρμόστηκαν, είτε γιατί αυτοί στους οποίους απευθύνονταν ήταν …ανίκανοι, είτε γιατί δεν ΗΘΕΛΑΝ να τις εφαρμόσουν!
Παίχτηκαν πολλά παιχνίδια στην πλάτη του Τσιατούρα, το τελευταίο δωδεκάμηνο, από αυτούς που φιλοδοξούσαν να τον εκθέσουν στα μάτια της πολιτικής ηγεσίας. Συμπτωματικά (;), όλοι αυτοί προέρχονταν από την πρώην Αστυνομία Πόλεων και είναι γνωστή η κόντρα τους με όσους προέρχονται από την πρώην Χωροφυλακή (όπως ο σημερινός Αρχηγός)!
Εκείνη που πλήρωσε αυτή την κόντρα, φυσικά, ήταν η ίδια η ΕΛ.ΑΣ.. Τίποτε δεν λειτούργησε σωστά και το πολυπαθές σώμα συγκέντρωσε τα πυρά ολόκληρης της κοινωνίας! Κι αυτό συνετέλεσε στο να «ξυπνήσουν» οι πολιτικοί επικεφαλής της και να καταλάβουν ότι αστυνόμευση με… κολλητούς δεν γίνεται!
Προς τιμήν τους, φέτος άλλαξαν τα πράγματα. Άφησαν ελεύθερο τον Β. Τσιατούρα να κάνει τις κρίσεις όπως εκείνος ήθελε, γνωρίζοντας ότι θα θυσιάζονταν «δικά» τους παιδιά. Κι αυτό έκανε:
· «δεξί» του χέρι, στη θέση του υπαρχηγού, τοποθέτησε τον αντιστράτηγο Γιάννη Μπούτσικα
· Ως «Αττικάρχη» επέλεξε τον έμπειρο (και… «πολυεργαλείο»!) Γιάννη Ραχωβίτσα, με τον οποίο ανέκαθεν είχε άριστη συνεργασία όσο και οι δύο βρίσκονταν στην Ασφάλεια και τον πλαισίωσε με τον επίσης καλό συνεργάτη του Γρηγόρη Μπαλάκο που ανέλαβε αναπληρωτής
· Στη Διεύθυνση Ασφάλειας Επισήμων εμπιστεύθηκε τον έμπειρο, ικανό και έντιμο Βαγγέλη Δημητρουλάκο, που λίγο έλειψε να καεί κατά τη θητεία του ως επικεφαλής της Διεύθυνσης Αστυνομικών Επιχειρήσεων, λόγω των πολιτικών επιλογών στην αντιμετώπιση των διαδηλώσεων.
· Στην πολυπαθή Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδος (για την οποία θα ακουστούν σύντομα δικαστικά… «κανόνια»!) τοποθέτησε τον εξ ίσου έμπειρο και έντιμο Νίκο Σερέτη
· Στην Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας, που μαστίζεται από την εγκληματικότητας, τοποθέτησε ως Γενικό Διευθυντή τον «διάδοχό» του στους «Αδιάφθορους» Βασίλη Δασκαλάκη
Ας δούμε τώρα, ποιοι απομακρύνθηκαν, πού πήγαν και για ποιους λόγους:
· Κατ’ αρχήν, πήγαν στα… σπίτια τους δύο φιλόδοξοι αντιστράτηγοι που –ελέω γνωριμιών- στόχευαν την κορυφή της πυραμίδας στην ηγεσία: ο Στέφανος Σκότης και Δημήτρης Μπουλούκος. «Εκλεκτοί» και οι δύο του προηγούμενου αρχηγού Αναστάσιου Δημοσχάκη, εκδηλώθηκαν βρίζοντας τον Τσιατούρα και μιλώντας για αναξιοκρατία… Όμως, ούτε ο ένας, ούτε ο άλλος είχαν πείσει –τουλάχιστον- για την αποτελεσματικότητά τους. Αντίθετα, έπαιρναν… άριστα στις δημόσιες σχέσεις –κυρίως με δημοσιογράφους!
· Ο –και συνδικαλιστής, ως πριν από τρία χρόνια- Γιώργος Καμαρινόπουλος «πλήρωσε» με μετάθεση στη Γενική Διεύθυνση Περιφέρειας Θεσσαλίας την αναποτελεσματικότητα της Διεύθυνσης Εγκληματολογικών Ερευνών της οποίας προΐστατο στον εντοπισμό και την αξιοποίηση ευρημάτων από «τρανταχτές» υποθέσεις τρομοκρατίας και απαγωγών.
· Ο επίσης εκλεκτός του Δημοσχάκη, αλλά με πολιτικές «άκρες» Λάμπρος Παππάς τοποθετήθηκε στη «νεκρή» θέση του Διευθυντή της Αστυνομικής Ακαδημίας
· Ο Νίκος Μπεσίρης, ως χθες επικεφαλής της Κρατικής Ασφάλειας του Αρχηγείου που απέτυχε παταγωδώς στη συλλογή πληροφοριών για τους «κουκουλοφόρους», έφαγε… σουτ για τη Γενική Αστυνομική Διεύθυνση Κρήτης.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Απελευθερωμένος από τις πολιτικές πιέσεις –κι αυτό χάρη στον «Πάκη», όχι τον… Μαρκογιαννάκη!- ο Τσιατούρας συσπειρώνει γύρω του στελέχη με τα οποία είχε συνεργαστεί άψογα στο παρελθόν, αξιωματικούς που ο ίδιος κρίνει ικανούς και ξέρει ότι θα δουλέψουν σαν «γροθιά» χωρίς να κοιτάζουν πώς θα… βγάλουν ο ένας το μάτι του άλλου! Με την απομάκρυνση από τις νευραλγικές υπηρεσίες όσων δεν «πληρούσαν τις προϋποθέσεις», του δίνεται η ευκαιρία να δημιουργήσει μια ισχυρή ηγεσία η οποία θα μπορέσει να βάλει φρένο στον «απόλυτο κατήφορο» της ΕΛ.ΑΣ. και να την ξανακάνει αποτελεσματική. Κι αυτή, είναι σίγουρα η τελευταία (ευκαιρία)…
Με την πρώτη ματιά στις ετήσιες κρίσεις της ΕΛ.ΑΣ., θα έλεγε κανείς ότι «έπεσε λεπίδι» κατά δικαίων και αδίκων… Κι όμως, δεν είναι έτσι. Δύο ήταν οι γνώμονες πάνω στους οποίους κινήθηκε το Συμβούλιο Κρίσεων:
1. η απομάκρυνση όσων συνετέλεσαν στο να φτάσει η Αστυνομία στο χειρότερο επίπεδο αποδοτικότητας από τη σύστασή της το 19842. η δημιουργία ενός ισχυρού πυρήνα αξιωματικών που –επιτέλους- θα μπορούν να συνεννοούνται και να συνεργάζονται.
Έχοντας ήδη έναν χρόνο αρχηγίας στην πλάτη, ο Βασίλης Τσιατούρας είναι απολύτως εκτεθειμένος στα μάτια του απλού πολίτη, αλλά και της πολιτικής ηγεσίας που τον επέλεξε πέρυσι, για τις απανωτές αποτυχίες σε όλα τα μέτωπα. Κανείς, όμως, δεν είπε (ή έγραψε) τη μία και μόνη αλήθεια:
ότι ο Τσιατούρας κλήθηκε το Μάρτιο του 2008 να ηγηθεί σε μια Αστυνομία που απαρτιζόταν από αξιωματικούς τους οποίους ΔΕΝ είχε επιλέξει ο ίδιος, αλλά του δόθηκαν ως… «προίκα» από τους πολιτικούς του προϊσταμένους!
Πέρυσι, δεν του επιτράπηκε να διενεργήσει τις κρίσεις όπως ο ίδιος θα ήθελε. Οι άμεσοι συνεργάτες του ήταν «εκλεκτοί» πολιτικών και… εκκλησιαστικών παραγόντων, με μοναδικό τους ενδιαφέρον την προσωπική τους ανέλιξη κι όχι την βελτίωση της ΕΛ.ΑΣ…. Οι κατευθύνσεις που έδινε ο Αρχηγός, σπανίως εφαρμόστηκαν, είτε γιατί αυτοί στους οποίους απευθύνονταν ήταν …ανίκανοι, είτε γιατί δεν ΗΘΕΛΑΝ να τις εφαρμόσουν!Παίχτηκαν πολλά παιχνίδια στην πλάτη του Τσιατούρα, το τελευταίο δωδεκάμηνο, από αυτούς που φιλοδοξούσαν να τον εκθέσουν στα μάτια της πολιτικής ηγεσίας. Συμπτωματικά (;), όλοι αυτοί προέρχονταν από την πρώην Αστυνομία Πόλεων και είναι γνωστή η κόντρα τους με όσους προέρχονται από την πρώην Χωροφυλακή (όπως ο σημερινός Αρχηγός)!
Εκείνη που πλήρωσε αυτή την κόντρα, φυσικά, ήταν η ίδια η ΕΛ.ΑΣ.. Τίποτε δεν λειτούργησε σωστά και το πολυπαθές σώμα συγκέντρωσε τα πυρά ολόκληρης της κοινωνίας! Κι αυτό συνετέλεσε στο να «ξυπνήσουν» οι πολιτικοί επικεφαλής της και να καταλάβουν ότι αστυνόμευση με… κολλητούς δεν γίνεται!
Προς τιμήν τους, φέτος άλλαξαν τα πράγματα. Άφησαν ελεύθερο τον Β. Τσιατούρα να κάνει τις κρίσεις όπως εκείνος ήθελε, γνωρίζοντας ότι θα θυσιάζονταν «δικά» τους παιδιά. Κι αυτό έκανε:
· «δεξί» του χέρι, στη θέση του υπαρχηγού, τοποθέτησε τον αντιστράτηγο Γιάννη Μπούτσικα
· Ως «Αττικάρχη» επέλεξε τον έμπειρο (και… «πολυεργαλείο»!) Γιάννη Ραχωβίτσα, με τον οποίο ανέκαθεν είχε άριστη συνεργασία όσο και οι δύο βρίσκονταν στην Ασφάλεια και τον πλαισίωσε με τον επίσης καλό συνεργάτη του Γρηγόρη Μπαλάκο που ανέλαβε αναπληρωτής
· Στη Διεύθυνση Ασφάλειας Επισήμων εμπιστεύθηκε τον έμπειρο, ικανό και έντιμο Βαγγέλη Δημητρουλάκο, που λίγο έλειψε να καεί κατά τη θητεία του ως επικεφαλής της Διεύθυνσης Αστυνομικών Επιχειρήσεων, λόγω των πολιτικών επιλογών στην αντιμετώπιση των διαδηλώσεων.
· Στην πολυπαθή Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδος (για την οποία θα ακουστούν σύντομα δικαστικά… «κανόνια»!) τοποθέτησε τον εξ ίσου έμπειρο και έντιμο Νίκο Σερέτη
· Στην Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας, που μαστίζεται από την εγκληματικότητας, τοποθέτησε ως Γενικό Διευθυντή τον «διάδοχό» του στους «Αδιάφθορους» Βασίλη Δασκαλάκη
Ας δούμε τώρα, ποιοι απομακρύνθηκαν, πού πήγαν και για ποιους λόγους:
· Κατ’ αρχήν, πήγαν στα… σπίτια τους δύο φιλόδοξοι αντιστράτηγοι που –ελέω γνωριμιών- στόχευαν την κορυφή της πυραμίδας στην ηγεσία: ο Στέφανος Σκότης και Δημήτρης Μπουλούκος. «Εκλεκτοί» και οι δύο του προηγούμενου αρχηγού Αναστάσιου Δημοσχάκη, εκδηλώθηκαν βρίζοντας τον Τσιατούρα και μιλώντας για αναξιοκρατία… Όμως, ούτε ο ένας, ούτε ο άλλος είχαν πείσει –τουλάχιστον- για την αποτελεσματικότητά τους. Αντίθετα, έπαιρναν… άριστα στις δημόσιες σχέσεις –κυρίως με δημοσιογράφους!
· Ο –και συνδικαλιστής, ως πριν από τρία χρόνια- Γιώργος Καμαρινόπουλος «πλήρωσε» με μετάθεση στη Γενική Διεύθυνση Περιφέρειας Θεσσαλίας την αναποτελεσματικότητα της Διεύθυνσης Εγκληματολογικών Ερευνών της οποίας προΐστατο στον εντοπισμό και την αξιοποίηση ευρημάτων από «τρανταχτές» υποθέσεις τρομοκρατίας και απαγωγών.
· Ο επίσης εκλεκτός του Δημοσχάκη, αλλά με πολιτικές «άκρες» Λάμπρος Παππάς τοποθετήθηκε στη «νεκρή» θέση του Διευθυντή της Αστυνομικής Ακαδημίας
· Ο Νίκος Μπεσίρης, ως χθες επικεφαλής της Κρατικής Ασφάλειας του Αρχηγείου που απέτυχε παταγωδώς στη συλλογή πληροφοριών για τους «κουκουλοφόρους», έφαγε… σουτ για τη Γενική Αστυνομική Διεύθυνση Κρήτης.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Απελευθερωμένος από τις πολιτικές πιέσεις –κι αυτό χάρη στον «Πάκη», όχι τον… Μαρκογιαννάκη!- ο Τσιατούρας συσπειρώνει γύρω του στελέχη με τα οποία είχε συνεργαστεί άψογα στο παρελθόν, αξιωματικούς που ο ίδιος κρίνει ικανούς και ξέρει ότι θα δουλέψουν σαν «γροθιά» χωρίς να κοιτάζουν πώς θα… βγάλουν ο ένας το μάτι του άλλου! Με την απομάκρυνση από τις νευραλγικές υπηρεσίες όσων δεν «πληρούσαν τις προϋποθέσεις», του δίνεται η ευκαιρία να δημιουργήσει μια ισχυρή ηγεσία η οποία θα μπορέσει να βάλει φρένο στον «απόλυτο κατήφορο» της ΕΛ.ΑΣ. και να την ξανακάνει αποτελεσματική. Κι αυτή, είναι σίγουρα η τελευταία (ευκαιρία)…
