ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΧΩΡΙΣ… ΦΥΛΟ. ΓΙΝΕΤΑΙ;

Κορίτσι ή αγόρι; Ένα ζευγάρι Καναδών αποφάσισε να μην απαντά στην πιο συνηθισμένη ερώτηση που ακούνε οι γονείς, θέλοντας με αυτόν τον τρόπο να μεγαλώσει το τρίτο του παιδί απαλλαγμένο από τα κοινωνικά στερεότυπα και να του δώσει την ελευθερία να επιλέξει αυτό που πραγματικά θέλει να είναι...

Η απόφασή του έχει προκαλέσει πλήθος αντιδράσεων αφού δεν είναι λίγοι αυτοί που θεωρούν ότι πρόκειται για ένα παράλογο πείραμα ενάντια στη φύση που θα αποβεί εις βάρος του ίδιου του παιδιού.

Το φύλο είναι τόσο κεντρικό στην εικόνα που σχηματίζουν οι γονείς για το αγέννητο παιδί τους που οι περισσότερες μέλλουσες μαμάδες (και μπαμπάδες) δεν περιμένουν καν την ημέρα του τοκετού για να το μάθουν. Έρευνα Γκάλοπ του 2007, μάλιστα, είχε βρει ότι το 66% θέλει να ξέρει το φύλο του μωρού πριν γεννηθεί.

Ωστόσο, η Kathy Witterick και ο σύζυγός της, David Stocker, επέλεξαν να κρατήσουν μυστικό το φύλο του μωρού τους, Storm. Οι μόνοι που το γνωρίζουν είναι ένας οικογενειακός φίλος και τα δύο μεγαλύτερα αδέρφια του/της Storm, ο 5χρονος Jazz και ο 2χρονος Kio (φυσικά και οι δύο μαίες που έφεραν στο φως το παιδί).

Η είδηση που δημοσιεύθηκε την προηγούμενη εβδομάδα στην εφημερίδα «Toronto Star», εξηγούσε την απόφαση των γονιών να μεγαλώσουν το παιδί ανεπηρέαστο από τους κανόνες του ροζ και του μπλε. Το ζευγάρι, αμέσως μετά τη γέννηση, έστειλε ένα e-mail που έγραφε: «Αποφασίσαμε να μην αποκαλύψουμε προς το παρόν το φύλο του/της Storm – ως φόρο τιμής στην ελευθερία και την επιλογή αντί για τον περιορισμό, μία δήλωση για το τι θα μπορούσε να γίνει ο κόσμος μέσα στον οποίο θα ζει ο/η Storm (ένα πιο προοδευτικό μέρος;…)».

Πείραμα κόντρα στα στερεότυπα ή ενάντια στη φύση;

Αν και είναι βέβαιοι ότι έτσι δίνουν στο παιδί το δώρο της απελευθέρωσης από τις κοινωνικές νόρμες, άλλοι δεν είναι τόσο σίγουροι. Κάποιοι ανησυχούν ότι ο/η Storm θα πρέπει να υποστεί τα πειράγματα και τις κοροϊδίες, ενώ άλλοι σχολίασαν ότι το ζευγάρι χρησιμοποιεί το μωρό για να υποστηρίξει τις ιδεολογικές πεποιθήσεις του. Έντονες ήταν και οι αντιδράσεις από τους αναγνώστες «Toronto Star».

«Ποτέ δεν με είχε αναστατώσει έτσι ένα άρθρο. Αυτοί οι γονείς μετατρέπουν τα παιδιά τους σε ένα περίεργο κλινικό πείραμα», έγραψε η Heather Reil.

«Ο κόσμος γύρω μας έχει διαμορφωθεί από χιλιάδες χρόνια κοινωνικής εξέλιξης. Το να προσπαθείς να αλλάξεις αυτήν την εξέλιξη μέσω του παιδιού σου είναι πολύ εγωιστικό και δεν λαμβάνει καθόλου υπόψιν το παιδί», είπε η Wayne Leung.

Ωστόσο, οι Witterick και Stocker αντιδρούν σε αυτό που θεωρούν ως προώθηση των στερεοτύπων για τα δύο φύλα. «Αυτό που προσέξαμε είναι ότι οι γονείς παίρνουν τόσες πολλές αποφάσεις για τα παιδιά τους. Είναι απαίσιο», διευκρινίζει ο πατέρας.

Παρ’ όλα αυτά, τα προβλήματα που ανακύπτουν από αυτή τη «σταυροφορία» δεν είναι λίγα. Κατ’ αρχάς, η προσπάθεια που πρέπει να καταβληθεί για να παραμείνει κρυφό το φύλο του/της Storm -οι συνεχείς ερωτήσεις από τους ξένους, οι ατελείωτες εξηγήσεις- είναι τεράστια. Οι γονείς του/της πρέπει να είναι συνεχώς άγρυπνοι, αφού μόνο αυτοί θα πρέπει να φροντίζουν το μωρό, χωρίς καμία βοήθεια από παππούδες και γιαγιάδες ή μπέιμπι-σίτερ.

Επιπλέον, δεν συνυπολογίζουν την ψυχολογία των δύο μεγαλύτερων αδερφών του/της Storm. Σε αυτή την ηλικία δεν μπορούν να κατανοήσουν πλήρως γιατί οι γονείς τους κάνουν αυτό που κάνουν, ενώ είναι γνωστό ότι τα μικρά παιδιά δεν φημίζονται για την εχεμύθειά τους. Επομένως, αν δεν έχουν αποκαλύψει το φύλο του νεογέννητου, αυτό σημαίνει ότι οι γονείς τους έχουν αφιερώσει πολύ χρόνο εξηγώντας τους τη σπουδαιότητα να το κάνουν.

Ο τρόπος με τον οποίο οι γονείς του/της Storm διαχειρίζονται την «αποφυλετικοποίηση» του νεαρότερου μέλους της οικογένειάς τους είναι, αν μη τι άλλο, ιδιότυπη. Κατά τη διάρκεια οικογενειακών διακοπών, έστριψαν νόμισμα για να αποφασίσουν πώς θα αναφέρονται στoν/στη Storm. Σε εκείνο το συγκεκριμένο ταξίδι, ο/η Storm ήταν αγόρι.

«Στην πραγματικότητα, με το να μην λέω το φύλο του πολύτιμου μωρού μου, λέω στον κόσμο “Μπορείτε απλώς να αφήσετε τον/τη Storm να ανακαλύψει από μόνος (-η) του/της αυτό που θέλει να είναι;!”», απάντησε με e-mail η Witterick στην εφημερίδα.

Αξίζει τον κόπο;

Είναι πραγματικά τόσο κακό να είσαι κορίτσι ή αγόρι; Σημασία δεν έχει σε ποιο «στρατόπεδο» βρισκόμαστε, αλλά πώς επιλέγουμε να ενσαρκώσουμε τα χαρακτηριστικά του φύλου μας.

Η Cheryl Kilodavis -συγγραφέας του βιβλίου «My Princess Boy», που μιλά για τον μικρό γιο της που έχει κλίση για το ροζ και όλα όσα αυτό που αντιπροσωπεύει- επικροτεί τους γονείς του/της Storm, επειδή αμφισβητούν τον τρόπο με τον οποίο η κοινωνία κατηγοριοποιεί τους ανθρώπους. Ωστόσο, θεωρεί ότι ο χαρακτηρισμός «χωρίς φύλο» για να περιγράψει την περίπτωση είναι ανακριβής. «Με ανησυχεί γιατί πραγματικά δεν είναι η αλήθεια», επισημαίνει. «Αν δεν αναγνωρίζουμε ότι υπάρχει φύλο, χάνουμε τη δύναμη να αναγνωρίζουμε ότι υπάρχουν διαφορές. Για μένα, υπάρχει ομορφιά σε αγόρια και κορίτσια, σε διαφορετικές αποχρώσεις δέρματος, σε διαφορετικές θρησκείες».

Το να σέβεται το διαφορετικό είναι κάτι που η Kilodavis έμαθε μέσα από τους δυο γιους της, τον 9χρονο Dkobe, ένα «τυπικό» αγόρι, και τον 5χρονο Dyson που μόνο αυτό δεν είναι. Η Kilodavis προσπάθησε αρχικά να καταστείλει την έλξη του προς τις κούκλες, δίνοντάς του αντρικά παιχνίδια. Όταν μια μέρα ο (3χρονος τότε) Dyson της είπε «Είμαι μια όμορφη πριγκίπισσα», η Kilodavis τον διόρθωσε: «Τα αγόρια δεν είναι πριγκίπισσες. Τα κορίτσια είναι». Η απάντησή του ήταν αποστομωτική: «Είμαι ένα αγόρι πριγκίπισσα». Ο Dyson ξεκαθάρισε την ταυτότητά του. Αλλά η ιστορία του δεν είναι ανάλογη με αυτή του/της Storm.

Τέλος, η επανάσταση ενάντια στα στερεότυπα των φύλα πιθανόν να αγνοεί τις ίδιες τις επιταγές της φύσης. Η Diane Ehrensaft, ψυχολόγος και συγγραφέας του «Gender Born, Gender Made», εξηγεί ότι πολλές διαφορές ανάμεσα στα δύο φύλα είναι έμφυτες.

Πόσο θα συνεχίσουν οι γονείς του/της Storm; Κρίνοντας από το σχόλιο της Witterick, μάλλον είναι ακόμα στην αρχή: «Όλοι μας ρωτούν “Πότε θα τελειώσει αυτό;”. Και πάντα τους γυρίζουμε πίσω την ερώτηση. Ναι, πότε θα τελειώσει αυτό; Πότε θα ζούμε σε έναν κόσμο όπου οι άνθρωποι θα μπορούν να κάνουν την επιλογή να είναι οτιδήποτε θέλουν να είναι;». Πηγή: in2life.gr