ΚΛΕΙΝΕΙ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ «ΧΑΜΟΓΕΛΟΥ» ΣΤΗ ΝΙΚΑΙΑ

Λόγω οικονομικών δυσκολιών «Το χαμόγελο του Παιδιού» αδυνατεί να παραμείνει στο σπίτι του στη Νίκαια και έτσι τα 26 παιδιά που φιλοξενεί θα μείνουν στο νέο ιδιόκτητο σπίτι του οργανισμού στο Μοσχάτο...

«Εάν είχαμε καταφέρει να εξασφαλίσουμε τους απαραίτητους πόρους για τη λειτουργία του σπιτιού μας στη Νίκαια, θα μπορούσαμε στο καινούριο σπίτι στο Μοσχάτο να στεγάσουμε 25 ακόμα παιδιά, που η απομάκρυνσή τους από το σπίτι τους κρίνεται επιβεβλημένη από τις αρμόδιες εισαγγελικές Αρχές» λέει ανακοίνωση του «Χαμόγελου του παιδιού».

Νίκαια, Απρίλιος 1998
«Το Χαμόγελο του Παιδιού» ανοίγει τα φτερά του σε μια ήσυχη γειτονιά της Νίκαιας. Ο Δήμος Νίκαιας εκμίσθωσε και παραχώρησε στον Οργανισμό ακίνητο επί των οδών Αργυρουπόλεως 9 και Άνω Τζουμαγιάς, για να αξιοποιηθεί και να καλύψει τις ανάγκες μας.

Ξεκινήσαμε δειλά και δημιουργήσαμε έναν χώρο πολλαπλών δραστηριοτήτων, με τη βοήθεια των συνεργείων του Δήμου αλλά και πολλών ιδιωτών. Ο χώρος διαμορφώθηκε σταδιακά. Στην αρχή στεγάστηκε η Κοινωνική Υπηρεσία, η Γραμμή SOS 1056 και η Τράπεζα Ειδών, όπου συγκεντρώνονταν είδη για την κάλυψη των αναγκών των παιδιών μας και οικογενειών που αντιμετώπιζαν προβλήματα διαβίωσης. Το υπόλοιπο κτίριο διαμορφώθηκε κατάλληλα για τη διαμονή παιδιών. Αρχικά το play room, η τραπεζαρία, η κουζίνα και μετά τα υπνοδωμάτια.

Νίκαια, Δεκέμβριος 1998
Στο σπίτι μπήκαν τα πέντε πρώτα παιδιά μας! Οι χώροι ζωντάνεψαν. Παιδικές φωνές, χαμόγελα και αγωνίες ξεκίνησαν όλα με μία διάθεση αγάπης και φροντίδας. Σιγά σιγά το ένα παιδί διαδέχτηκε το άλλο και σε μικρό χρονικό διάστημα γίναμε μία μεγάλη πολύτεκνη οικογένεια με πρωταγωνιστές τα παιδιά μας.

Νίκαια, Οκτώβριος 2007
Ο Δήμος Νίκαιας λόγω οικονομικών δυσκολιών σταμάτησε να καλύπτει τα λειτουργικά έξοδα του σπιτιού (ενοίκιο, ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ) και όλα πλέον επιβάρυναν «Το Χαμόγελο του Παιδιού».

Σήμερα,
Αποχαιρετούμε το σπίτι μας στη Νίκαια, μετά από 13 χρόνια, λόγω των τεράστιων οικονομικών υποχρεώσεων του συγκεκριμένου χώρου. Αφήνουμε πίσω μας 13 χρόνια ζωής. Αφήνουμε τη ζεστή «αγκαλιά» του σπιτιού μας στη Νίκαια, τη γειτονιά μας, τους φίλους μας, τους δασκάλους μας. Πηγή: newsbeast.gr