Η ΕΞΟΝΤΩΣΗ ΜΠΙΝ ΛΑΝΤΕΝ ΣΗΜΑΤΟΔΟΤΕΙ ΕΝΑ ΝΕΟ ΠΟΛΕΜΙΚΟ ΔΟΓΜΑ

Ο Tζορτζ Μπους είχε προειδοποιήσει: οι Ηνωμένες Πολιτείες ξεκινούν ένα «παγκόσμιο ανθρωποκυνηγητό». Το νέο δόγμα του πολέμου είναι λοιπόν το κυνήγι του εγκληματία. Αυτό το δόγμα έρχεται σε σύγκρουση με τις συμβατικές στρατηγικές που στηρίζονται στη γραμμική μάχη, στην αντιπαράθεση πρόσωπο με πρόσωπο...

Αντίθετα με τον συμβατικό εχθρό, ο φυγάς αποφεύγει την ευθεία σύγκρουση, προσπαθεί πάνω απ’ όλα να αποφύγει τη σύλληψη, οπότε η στρατιωτική επιχείρηση αποσκοπεί πρώτα απ’ όλα στον εντοπισμό του. Ο αμερικανικός στρατός γέμισε τα αφγανικά χωριά με χιλιάδες αφίσες Wanted για τον εντοπισμό των αρχηγών των Ταλιμπάν.

Η καταδίωξη στηρίζεται σε μια μέθοδο χαρτογράφησης των κοινωνικών δικτύων του καταζητούμενου, τα οποία ειδικοί αναλυτές επεξεργάζονται μεθοδικά. Στο δόγμα της ανθρώπινης καταδίωξης, ο στόχος δεν είναι τόσο η εξουδετέρωση μιας οργάνωσης όσο η διάλυση ενός δικτύου.

Αντίθετα με τον κλασικό ορισμό του Κλαούζεβιτς, γράφει ο Γκρεγκουάρ Σαμαγιού στη Λιμπερασιόν, αυτός ο πόλεμος δεν είναι μια μονομαχία. Υπάρχει ο διώκτης που προχωρεί και το αντικείμενο της δίωξης που διαφεύγει ή κρύβεται. Ενώ μια μονομαχία έχει κώδικες, η ανθρώπινη καταδίωξη σπάει αυτούς τους κώδικες.

Η πρώτη προϋποθέτει μια αμοιβαία αναγνώριση των αντιπάλων. Στη δεύτερη, ο διώκτης δεν αναγνωρίζει τον αντίπαλο ως αντίπαλο, δηλαδή ως ίσο, παρά μόνο ως λεία. Και τα μέσα που χρησιμοποιούνται δεν είναι γραμμένα στα κλασικά πολεμικά μητρώα. Δεν υπάρχει αμοιβαία έκθεση στον κίνδυνο. Ο διώκτης κάνει τα πάντα για να εξασφαλίσει τη μέγιστη δυνατή προστασία του.

Χαρακτηριστική είναι η χρήση των μη επανδρωμένων Predator και των πυραύλων Hellfire, που εκτοξεύονται και καθοδηγούνται από το κέντρο διοίκησης της CIA στο Λάνγκλεϊ της Βιρτζίνια.

Σύμφωνα με αυτό το νέο δόγμα, στόχος του πολέμου είναι να εντοπίζει, να διαλύει ή να καταστρέφει τα δίκτυα προτού μπορέσουν να αντιδράσουν. Αυτό που παρουσιάζεται ως απόδοση «δικαιοσύνης» είναι στην πραγματικότητα ένας προληπτικός πόλεμος εναντίον επικίνδυνων ατόμων.

Αυτή η στρατηγική ερμηνεύει εκ νέου τις αρχές του διεθνούς δικαίου, ώστε να επιτρέπει τις συνοπτικές εκτελέσεις που βαπτίζονται «στοχευμένες δολοφονίες». Τα δυτικά κράτη, με επικεφαλής τις Ηνωμένες Πολιτείες και το Ισραήλ, προσπαθούν έτσι να προσεταιριστούν το δικαίωμα στο φόνο, εναντίον εχθρών που έχουν υποβιβαστεί σε εγκληματίες. Σύμφωνα με τον Σαμαγιού, πρόκειται για μια θανατική ποινή χωρίς δίκη και όλες τις υπόλοιπες σχετικές διαδικασίες.

Η στρατηγική της ανθρώπινης καταδίωξης έχει όμως και εσωτερικούς στόχους: να συσπειρώσει την κοινή γνώμη μπροστά στην εξουδετέρωση του δημόσιου εχθρού.

Στο όνομα της καταπολέμησης της τρομοκρατίας, είναι λοιπόν οι δημοκρατίες καταδικασμένες να προσφεύγουν σε μη δημοκρατικά μέσα; «Οι αντίπαλοι της επέμβασης στο Ιράκ είχαν επισημάνει ότι η κυβέρνηση Μπους δεν έκανε τίποτα άλλο από το να μιμηθεί τον αντίπαλό της», λέει στην ίδια εφημερίδα ο γάλλος φιλόσοφος Ζαν-Κλοντ Μονό.

«Πολλοί είχαν πει τότε ότι χρειαζόταν ένας πόλεμος πιο στοχευμένος, τον οποίο θα αναλάμβαναν οι μυστικές υπηρεσίες. Με την έννοια αυτή, ο θάνατος του μπιν Λάντεν σφραγίζει τη στρατηγική στροφή του Ομπάμα: προτεραιότητα στις στοχευμένες επιχειρήσεις, αποδέσμευση από το Ιράκ, στήριξη του εκδημοκρατισμού στο πλαίσιο των διακηρύξεων του Καΐρου».

Στο προσκήνιο ο ρόλος των πακιστανικών μυστικών υπηρεσιών

Ο θάνατος του Οσάμα μπιν Λάντεν σε ένα άνετο κρησφύγετο της πόλης Αμποταμπάντ στο βορειο-δυτικό Πακιστάν ενίσχυσε τις υποψίες που έχουν δημιουργηθεί εδώ και χρόνια για σχέσεις ανάμεσα στις μυστικές υπηρεσίες του Πακιστάν με εξτρεμιστικά ισλαμικά δίκτυα και οργανώσεις, όπως η Αλ Κάιντα ή οι Ταλιμπάν.

Ο αρχηγός της CIA Λίον Πανέτα δήλωσε στο αμερικανικό Κογκρέσο κατά τη διάρκεια κεκλεισμένων των θυρών ενημέρωσης χθες ότι οι πακιστανικές μυστικές υπηρεσίες πρέπει είτε να γνώριζαν την ύπαρξη του κρησφύγετου του Μπιν Λάντεν, είτε να είναι ανίκανες.

Αν και δεν υπάρχουν αποδείξεις ότι οι μυστικές υπηρεσίες του Πακιστάν διέθεσαν εμμέσως ή αμέσως στον Μπιν Λάντεν το τελευταίο του κρησφύγετο κοντά σε μία γνωστή Στρατιωτική Ακαδημία, το ιστορικό των πακιστανικών μυστικών υπηρεσιών δημιουργεί υποψίες προς την κατεύθυνση αυτή.

Ο πολυετής τζιχάντ (ιερός πόλεμος) εναντίον των σοβιετικών δυνάμεων στο Αφγανιστάν έχει συμπήξει συμμαχίες ανάμεσα στις ισλαμιστικές οργανώσεις της περιοχής και τις πακιστανικές υπηρεσίες, κυρίως στις στρατιωτικές μυστικές υπηρεσίες (ISI). Αυτοί οι δεσμοί δεν διερράγησαν ποτέ μετά τις γεωστρατηγικές και πολιτικές μεταβολές που έφεραν οι επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου.

Λίγες ημέρες μετά τις επιθέσεις της Νέας Υόρκης, ο τότε πρόεδρος του Πακιστάν Περβέζ Μουσάραφ έστειλε τον αρχηγό των στρατιωτικών μυστικών υπηρεσιών, τον υποστράτηγο Μαχμούντ Άχμαντ, στο Αφγανιστάν για να πιέσει τον ηγέτη των ταλιμπάν μουλά Όμαρ να παραδώσει τον Μπιν Λάντεν στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Ωστόσο, φημολογείται ότι ο αρχηγός των μυστικών υπηρεσιών έκανε ακριβώς το αντίθετο.

"Ο σέιχ Οσάμα είναι ένα διαμάντι και δεν πρέπει να τον χάσουμε", ψιθύρισε ο Αχμάντ, σύμφωνα με τις φήμες που κυκλοφορούν ευρύτατα στους κύκλους των μυστικών υπηρεσιών, στο αυτί του μουλά Όμαρ μετά το τέλος της συνάντησής τους, η οποία, κατά την επίσημη εκδοχή, δεν είχε κανένα αποτέλεσμα.

Ο Μουσάραφ απομάκρυνε τον Άχμαντ από το ISI και έδωσε εντολή για τη στενή παρακολούθηση των εξτρεμιστών ισλαμιστών, γεγονός που δεν απέτρεψε την ανάπτυξη του δικτύου των Ταλιμπάν κάτω από τη μύτη τους.

Την ώρα που ο Μουσάραφ εξασφάλιζε κάποιο διεθνή σεβασμό δίνοντας την άδεια στις αμερικανικές δυνάμεις να εξαπολύουν επιθέσεις εναντίον των Ταλιμπάν από βάσεις στο πακιστανικό έδαφος, η Αλ Κάιντα και στελέχη των Ταλιμπάν ανασυντάσσονταν στο Πακιστάν στο πλαίσιο των προετοιμασιών για την επόμενη φάση του πολέμου στο Αφγανιστάν.

Επί σειρά ετών πακιστανοί αξιωματούχοι απέρριπταν κατηγορηματικά φήμες για την παρουσία του Μπιν Λάντεν και του υπαρχηγού του, του Αϊμάν αλ Ζαουάχρι, στο βορειοδυτικό τμήμα της χώρας, στις περιοχές των φυλών της αφγανο-πακιστανικής μεθορίου.

Το Ισλαμαμπάντ απέρριπτε επίσης τις φήμες ότι ο μουλάς Όμαρ προήδρευε από την Κουέτα του Ανωτάτου Συμβουλίου των Ταλιμπάν.

Οι πακιστανικές μυστικές υπηρεσίες έχουν υψηλό επαγγελματισμό και έχουν αναπτύξει χιλιάδες πράκτορες σε ολόκληρη τη χώρα", δήλωσε ο Μεχμούντ Σαχ, πρώην επικεφαλής των υπηρεσιών ασφαλείας στις περιοχές των φυλών. "Είναι περίεργο που τους ξέφυγαν ηγετικά πρόσωπα όπως ο Μπιν Λάντεν και ο μουλάς 'Ομαρ.

Οι δυνάμεις ασφαλείας του Πακιστάν έχουν συλλάβει χιλιάδες χαμηλόβαθμα ή μεσαία στελέχη της αλ Κάιντα, αλλά δεν κατόρθωσαν να διαλύσουν ή να εξουδετερώσουν το δίκτυο.

Το 2003, όταν οι Ταλιμπάν φάνηκε ότι δίσταζαν να αναμετρηθούν με τις στρατιωτικές δυνάμεις του διεθνούς συνασπισμού στο Αφγανιστάν, ο Αμπντούλ Ραχμάν Μίσρι ηγήθηκε της πρώτης τους διασυνοριακής επίθεσης από το έδαφος του Πακιστάν εναντίον της αμερικανικής βάση στη Ματσάντα. Η πληροφορία προέρχεται από πρώην πράκτορα των μυστικών υπηρεσιών και έχει επιβεβαιωθεί και από πηγές των Ταλιμπάν.

Η Αλ Κάιντα διαθέτει σήμερα βάσεις στις περιοχές των φυλών, κυρίως στην επαρχία του Βορείου Ουαζιριστάν, όπου εκπαιδεύονται εκατοντάδες ισλαμιστές, ορισμένοι προερχόμενοι από ευρωπαϊκές χώρες.

Το Πακιστάν έχει αρνηθεί να πλήξει τέτοιες βάσεις σε αυτές τις περιοχές, παρά το γεγονός ότι έχει κινηθεί εναντίον εξτρεμιστών που έχουν επιτεθεί εναντίον πακιστανών αξιωματούχων και πολιτών σε άλλες περιοχές του Πακιστάν.

Σύμφωνα με αναλυτές, το Ισλαμαμπάντ ενισχύει τους δεσμούς με τους αφγανούς Ταλιμπάν θεωρώντας ότι αντιμετωπίζουν έναν κοινό εχθρό και ελπίζει ότι αυτοί θα αποδειχθούν στρατηγικό χαρτί εναντίον της αυξανόμενης επιρροής της Ινδίας στην Καμπούλ.

Αλλά η συνεργασία με τον εχθρό του εχθρού σημαίνει επίσης υποστήριξη των φίλων των φίλων. Στους κόλπους των Ταλιμπάν, το δίκτυο του Τζαλαλουντίν Χακάανι έχει ιδιαίτερα στενούς δεσμούς με την Αλ Κάιντα. Αυτό σημαίνει ότι το ISI, με τους ιστορικά στενούς δεσμούς του με το δίκτυο, έχει επίσης στενή συνεργασία με την Αλ Κάιντα.

Η αρχική αντίδραση της κυβέρνησης του Πακιστάν στην αμερικανική επιχείρηση είχε ως στόχο την αποσύνδεση του Ισλαμαμπάντ από την εξόντωση του Μπιν Λάντεν. Μόλις χθες η πακιστανική ηγεσία υιοθέτησε επικριτική στάση για την αμερικανική επιχείρηση η οποία παραβίασε την πακιστανική κυριαρχία.

"Η εκτέλεση του Οσάμα είναι τώρα ένα κόκκαλο που στάθηκε στον λαιμό του Πακιστάν. Δεν μπορεί ούτε να το καταπιεί ούτε να το φτύσει", γράφει στην Express Tribune του Πακιστάν ο Περβέζ Χουντμπόι.

"Εάν έδειχνε ικανοποίηση, αυτό θα εξόργιζε του ισλαμιστές, που ήδη μάχονται εναντίον του πακιστανικού κράτους. Από την άλλη πλευρά, η αποδοκιμασία της εξόντωσής του θα σήμαινε ότι το Πακιστάν σκοπίμως έδωσε στέγη στους τρομοκράτες... Είναι καιρός για το Πακιστάν να εγκαταλείψει την μακροχρόνια, αν και άτυπη, πολιτική του, της σύγκρουσης με τους ισλαμιστές με το ένα χέρι και της μυστικής στήριξής τους, με το άλλο", γράφει. Πηγή: nooz.gr