ΑΣΤΕΡΙ ΜΟΥ, ΦΕΓΓΑΡΙ ΜΟΥ...

Για τους εκ φύσεως ρομαντικούς η Πανσέληνος ασκεί απέραντη γοητεία. Μάλιστα, οι μυημένοι στη φεγγαρολατρεία πιστεύουν στην ιδιαίτερη επίδραση του φεγγαριού τον Αύγουστο. Φαίνεται λοιπόν ότι οι κάτοικοι του κέντρου της Αθήνας έχουν ανάλογες ανησυχίες, γι΄ αυτό και ελκύονται από την ιδέα μίας βόλτας πάνω στον Ιερό Βράχο της Ακρόπολης και κάτω από το φεγγάρι...

Από τις 7 το απόγευμα ο κόσμος άρχισε να ανεβαίνει προς την Ακρόπολη με την προσδοκία να συνδυάσει την επίσκεψη στον αρχαιολογικό χώρο με τη φεγγαροβραδιά που άρχιζε στις εννιά και είχε διάρκεια έως τη μία το πρωί. Μόνο που δυσαρεστήθηκε όταν του ζητήθηκε εισιτήριο για τον αρχαιολογικό χώρο. Η δωρεάν είσοδος άρχιζε, βλέπετε, μετά τις οκτώ το βράδυ...

Μικρό το κακό, μεγάλη η προσμονή και ακόμη περισσότερη η υπομονή εκείνων που ανέβηκαν το φιδίσιο δρομάκι πλάι από το Ηρώδειο περιμένοντας να περάσουν τα κάγκελα της εισόδου για την Ακρόπολη. Εκεί όπου οι φύλακες κοιτούσαν τις τσάντες των κυριών και έστελναν τους κυρίους να αφήσουν το κράνος της μηχανής τους λίγο πιο κάτω, στο βεστιάριο.

Γύρω στις 10 το βράδυ στα Προπύλαια είχε δημιουργηθεί το αδιαχώρητο. Οι προπονημένοι στις μαζικές εκδηλώσεις είχαν προλάβει από νωρίς να περάσουν προς τον Παρθενώνα και να απλωθούν πιο μέσα για να απολαύσουν τη διπλή θέα του φεγγαριού που έλουζε τον Βράχο και το φωτισμένο Μουσείο Ακρόπολης απ΄ όπου φαίνονταν τα εκθέματα και οι επισκέπτες σαν μαύρες κουκκίδες που κινούνταν γύρω από τις αίθουσες. Για τους υπόλοιπους, τα γύρω βράχια ήταν ιδανικά για να ατενίσουν τα φώτα του Λεκανοπεδίου και για να δημιουργήσουν καθένας τη δική του μικρή παράσταση κάτω από την Πανσέληνο, που λειτουργούσε σαν ξόρκι της ρουτίνας μέσα στην πόλη που τα τσιμέντα της λειώνουν από τη ζέστη και τους συνθλίβουν.

Ιδιόμορφο lifestyle

Η Πανσέληνος στην Ακρόπολη βγάζει λοιπόν στον παρατηρητή ανθρώπινων συμπεριφορών ένα ιδιόμορφο λάιφσταϊλ. Η ανοιχτή αυτή εκδήλωση συγκεντρώνει ζευγάρια κάθε ηλικίας για να ρεμβάσουν γύρω από τα βράχια. Προσελκύει ακόμη και θαρραλέους γονείς που ανέβαζαν τα μωρά τους με το καρότσι ώς ένα σημείο. Για μία πρώτη επαφή με την ενέργεια της Ακρόπολης. Είναι επίσης μία αφορμή για τα κορίτσια να δείξουν το χρώμα του ήλιου που κέρδισαν στις διακοπές τους. Αλλά και τις ικανότητές τους να σκαρφαλώνουν προς την Ακρόπολη με τακούνια δωδεκάποντα. Ο λόγος; Μα φυσικά οι φωτογραφίες με φόντο το φεγγάρι. Εστω το φωτισμένο από απέναντι Αστεροσκοπείο. Ιδανική βλέπετε αφορμή για να ανανεώσουν τις πόζες τους, τις οποίες είναι βέβαιο ότι έχουν ήδη φροντίσει να ανεβάσουν στις σελίδες τους στο Facebook.

Ο tempora, o mores! θα ανέκραζε ένας αυθεντικός ρομαντικός ποιητής θρηνώντας για το μεγαλείο της γεμάτης Σελήνης που δεν επιβλήθηκε στους κατοίκους της πόλης και τους αλλοδαπούς επισκέπτες της. Ακόμα κι ο νους ενός ερευνητή που περίμενε την αυγουστιάτικη Πανσέληνο για να αφεθεί στους συλλογισμούς για τις φεγγαροθεές και τις τελετές των γεμάτων φεγγαριών που χαρακτήριζαν τις μητριαρχικές προϊστορικές κοινωνίες- έτσι όπως μας τις περιγράφει ο εθνοαρχαιολόγος Παναγής Λεκατσάς στη «Φαιακία» τουδεν μπόρεσε να λειτουργήσει στη χθεσινή συνάθροιση.

Αναζητώντας την ουτοπία μιας μαγικής στιγμής

Η πανσέληνος στα πέριξ της Ακρόπολης είναι μία καθιερωμένη συνάντηση των πολλών που αναζητούν την ουτοπία μίας μαγικής στιγμής. Ο κόσμος που γέμισε τους συρμούς του Μετρό και ξεχύθηκε στη Διονυσίου Αρεοπαγίτου, που κρεμάστηκε στην ταράτσα του Νέου Μουσείου σιγοτραγουδώντας τους στίχους των τραγουδιών του Ξαρχάκου και του Χατζιδάκι που εκτελούσαν τα μέλη των Μουσικών Συνόλων του Δήμου Αθηναίων, που χάζευε την περατζάδα των αποφασισμένων για Πανσέληνο στον Παρθενώνα, διέλυσε κάθε ίχνος ρεμβασμού.

Η μαζικότητα της προσέλευσης διέψευσε τις προσδοκίες των φεγγαρολουσμένων Αθηναίων και τουριστών. Οι μόνοι που παρέμειναν απτόητοι ήταν τα τετράποδα της περιοχής που παρέμειναν ήρεμα- έως και αραχτά- παρά τα πλήθη που συνέρρεαν. Ισως γιατί οι σκύλοι και οι γάτες έχουν διατηρήσει τα κανάλια επικοινωνίας με τη μυσταγωγία της Σελήνης.

Ωστόσο ό,τι κι αν άφησε η χθεσινή φεγγαρολατρεία, τουλάχιστον να θυμόμαστε ότι έγινε εφικτή χάρη στους φύλακες που εργάστηκαν γι΄ αυτήν την καθιερωμένη συνάντηση της πόλης με το αυγουστιάτικο φεγγάρι. Πηγή: tanea.gr