ΕΝ ΑΝΑΜΟΝΗ ΤΩΝ ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ ΤΩΝ ΑΠΕΡΓΩΝ

Παράταση στην αγωνία της κοινωνίας και της αγοράς, έδωσαν οι ιδιοκτήτες των Φορτηγών και Βυτιοφόρων Δημόσιας Χρήσης, καθώς μετά τις μαραθώνιες διαπραγματεύσεις με τον υπουργό Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων κ. Δημήτρη Ρέππα και την επίσης μαραθώνια σύσκεψη που είχαν στο υπουργείο Μεταφορών στο Χολαργό, οι εννέα πρόεδροι και ΓΓ των επιμέρους Ομοσπονδιών, δεν κατέστη δυνατόν να επέλθει συμφωνία και έτσι ο Πρόεδρος της Ένωσης κ. Τζορτζάτος, ανακοίνωσε αργά χτες το βράδυ, ότι το θέμα της συνέχισης ή μη της απεργίας θα το πάρει η Γενική Συνέλευση, που θα συνέλθει σήμερα στις 12 το μεσημέρι. Μέχρι τότε συνεχίζεται η απεργία...

Η συνάντηση του κ. Ρέππα με τους ιδιοκτήτες άρχισε λίγο μετά τις 13:30 το μεσημέρι, στο κτίριο που στεγάζεται το πρώην υπουργείο Δημοσίων Έργων, στη Χαριλάου Τρικούπη και όχι στο υπουργείο Μεταφορών στο Χολαργό, εξαιτίας της έντασης που σημειώθηκε το πρωί με τις συμπλοκές απεργών και της αστυνομίας. Η συνάντηση, στην οποία ήταν παρόντες ο υφυπουργός Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων κ. Νίκος Σηφουνάκης και ο ΓΓ του υπουργείου κ. Χάρης Τσιόκας ολοκληρώθηκε λίγο μετά τις έξι το απόγευμα.

Ο κ. Ρέππας, ο οποίος κατά τη διάρκεια της συνάντησης βγήκε τουλάχιστον τρεις φορές για να ενημερώσει την κυβέρνηση, δεν έκανε δηλώσεις, αλλά αρκέστηκε να πει πως «Οι άνθρωποι αυτοί έχουν συνέπεια και ήθος και θα ανταποκριθούν και ότι καμιά από τις δύο πλευρές δεν θέλει την ταλαιπωρία του κοινού».

Μετά τη συνάντηση οι εκπρόσωποι των Ιδιοκτητών, μετέβησαν στο υπουργείο Μεταφορών, στο Χολαργό, προκειμένου να κάνουν τη «μίνι» Γενική Συνέλευση, που κράτησε σχεδόν τρεις ώρες, με τη συμμετοχή των εννέα συνολικά προέδρων και των αντίστοιχων Γενικών γραμματέων των Ομοσπονδιών τους και να ανακοινώσουν τις αποφάσεις τους.

Οι απεργοί προσήλθαν στη συνάντηση με τον υπουργό με διαφορετικό πνεύμα, έχοντας υπόψη τους δύο βασικά στοιχεία. Το πρώτον ήταν η πολιτική επιστράτευση που είχε ήδη ανακοινωθεί και άρχισε να εκτελείται και το δεύτερο ήταν η απόφαση της κυβέρνησης να προχωρήσει στο άνοιγμα των λεγόμενων κλειστών επαγγελμάτων και να μην αλλάξει ουσιαστικά τη φιλοσοφία του νομοσχεδίου, καθώς υπήρχαν οι σχετικές δεσμεύσεις από τον Μηχανισμό στήριξης.

Τα αιτήματα των απεργών

Σύμφωνα με πληροφορίες, τέσσερα ήταν τα βασικά σημεία στα οποία επικεντρώθηκε η συζήτηση από την πλευρά των Ιδιοκτητών. Το πρώτο ήταν το Ασφαλιστικό για το οποίο οι συνδικαλιστές ζήτησαν οι συντάξεις των Ιδιοκτητών να εξομοιωθεί με τις ανάλογες που έπαιρναν μέχρι τώρα οι συνάδελφοί τους που ήταν ασφαλισμένοι στο ΤΕΒΕ.

Το δεύτερο αφορούσε τις άδειες και συγκεκριμένα ζήτησαν:

- Να ισχύσει από την ψήφιση του νόμου και όχι από τον περασμένο Ιούνιο, η τριετής περίοδος προσαρμογής, στη διάρκεια της οποίας η τιμή της αδείας θα έχει φθίνουσα πορεία μέχρι να μηδενιστεί.

- Να γίνει πενταετής η διάρκεια προσαρμογής, για περίπου 5,5 χιλιάδες ιδιοκτήτες που έχουν αγοράσει πρόσφατα άδειες και δεν πρόλαβαν να κάνουν απόσβεση.

- Να αφαιρεθεί η τελευταία μείωση του 35% στις άδειές τους, η να αυξηθεί κατά 20% το ύψος της αδείας που προσδιόρισε η κυβέρνηση.

- Τόνισαν ότι δεν τους ενδιαφέρει η πρόταση της κυβέρνησης για χορήγηση μιας επιπλέον δωρεάν άδειας για κάθε άδεια που κατέχουν.

- Να αποζημιωθούν για τις άδειες, ώστε να μη χάσουν τα χρήματά τους.

Το τρίτο ήταν να υπάρξουν φοροαπαλλαγές για κάποιο χρονικό διάστημα, ώστε να μετριαστούν οι απώλειες από την απομείωση της άδειας. Και τέταρτο να τους δοθούν κίνητρα στο πλαίσιο του Αναπτυξιακού νόμου.

Προβλήματα με την επίταξη

Το θέμα της πολιτικής επιστράτευσης των απεργών και της επίταξης των οχημάτων τους, έφερε για άλλη μια φορά στην επιφάνεια τις αδυναμίες και την έλλειψη συντονισμού της κρατικής μηχανής.

Το πρωί εστάλησαν από το υπουργείο Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων στις νομαρχίες όλης της χώρας, οι καταστάσεις με τα στοιχεία των ιδιοκτητών, προκειμένου να συνταχθούν τα φύλλα πορείας και να διανεμηθούν στους ενδιαφερόμενους. Από ορισμένες νομαρχίες διαπιστώθηκε ότι οι καταστάσεις αυτές δεν ήταν πλήρως ενημερωμένες, με αποτέλεσμα να ζητηθούν άλλες. Η διαδικασία αυτή είχε ως αποτέλεσμα να χαθεί πολύτιμος χρόνος και έτσι τα πρώτα φύλλα πορείας άρχισαν να παραδίδονται αργά το απόγευμα.

Νομικό πλαίσιο επίταξης και επιστράτευσης

Πολιτική επιστράτευση είναι η επίταξη προσωπικών υπηρεσιών, δηλαδή η υποχρεωτική παροχή των προσωπικών υπηρεσιών αυτών που επιτάσσονται.

Η πολιτική επιστράτευση κηρύσσεται με βάση το Νομοθετικό Διάταγμα 17/1974 «Περί Πολιτικής Σχεδιάσεως Εκτάκτου Ανάγκης», το οποίο αναφέρει ότι κατάσταση εκτάκτου ανάγκης είναι κάθε αιφνίδια κατάσταση προκαλούμενη είτε από φυσικά ή από άλλα γεγονότα ή από ανωμαλίες κάθε φύσης και η οποία έχει ως αποτέλεσμα την παρακώλυση και τη διατάραξη της οικονομικής και κοινωνικής ζωής της χώρας.

Συγκεκριμένα, το άρθρο 18 του Ν.Δ. /17/1974 επιτρέπει την πολιτική επιστράτευση του προσωπικού, σε περίπτωση πολιτικής κινητοποίησης.

Το Ν.Δ. 17/1974 εκδόθηκε πριν από την ισχύ του Συντάγματος του 1975 με βάση τις διατάξεις του Συντάγματος του 1952.

Διαδικασία Εφαρμογής: Σε όλους όσοι καλούνται να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους διανέμονται τα «φύλλα ατομικής προσκλήσεως πολιτικής επιστράτευσης» γνωστά και ως «φύλλα πορείας». Την ευθύνη για την παρακολούθηση της διαδικασίας έχουν οι κατά τόπους νομαρχίες.

Κυρώσεις: Η άρνηση αποδοχής του φύλλου πορείας επισύρει ποινικές ευθύνες, αλλά και διοικητικές ποινές.

Στην περίπτωση αυτή κινείται άμεσα η αυτόφωρη διαδικασία και με εισαγγελική παρέμβαση αυτός που αρνείται το φύλλο πορείας συλλαμβάνεται και δικάζεται στο Αυτόφωρο. Σε περίπτωση που λείπει ο παραλήπτης του φύλλου πορείας, αυτό θα θυροκολληθεί στο σπίτι του και θα πρέπει να εντοπιστεί άμεσα από την Αστυνομία.

Χρονικό επιστρατεύσεων στη χώρα μας

- 1979: επιστρατεύονται οι τραπεζικοί υπάλληλοι, αφού με την απεργία τους είχαν «παραλύσει» οι τράπεζες.

- 1983: επιστράτευση των οδηγών-ιδιοκτητών βυτιοφόρων εξαιτίας της παρατεταμένης απεργίας τους. Παράλληλα, είχε κηρυχθεί και επίταξη των βυτιοφόρων αυτοκινήτων υγρών καυσίμων δημόσιας χρήσης και πολιτική επιστράτευση των οδηγών-απεργών. (Το ΣτΕ το οποίο εξέτασε την προσφυγή των απεργών, δικαίωσε την απόφαση της διοίκησης, συνδέοντας την παρατεταμένη απεργία με το μεγάλο κύμα κακοκαιρίας και την έλλειψη καυσίμων σε νοσοκομεία).

- 1986: Επιστράτευση των χειριστών και ιπτάμενων μηχανικών της Ολυμπιακής Αεροπορίας.

- 1994: επίταξη των λεωφορείων πολιτών που είχαν συμβληθεί με τον ΟΑΣΑ.

- 2002: πολιτική επιστράτευση των απεργών ναυτεργατών, ύστερα από τα σοβαρά προβλήματα αποκλεισμού της νησιωτικής Ελλάδας, εξαιτίας της παρατεταμένης απεργίας της ΠΝΟ.

- 2006: πολιτική επιστράτευση των απεργών ναυτεργατών. Πηγή: kathimerini.gr