ΓΚΕΤΟ ΤΟ ΠΡΟΑΥΛΙΟ ΤΟΥ ΑΠ.ΠΑΥΛΟΥ!

Μόλις πέσει το σκοτάδι οι κάτοικοι της περιοχής αλλά και οι ιερείς του μητροπολιτικού ναού του Απ. Παύλου τρέμουν από τον φόβο τους και κλείνονται στα σπίτια τους! Το προαύλιο του Απ.Παύλου όπως καταγγέλουν κάτοικοι της περιοχής, ιερείς και επίτροποι του ναού γεμίζει με κάθε είδους ύποπτα και επικύνδυνα άτομα...

Το «τσιγαριλίκι» και οι «ενέσεις» είναι το πιο συνηθισμένο φαινόμενο! Τα χειρότερα είναι οι επιθέσεις σε διερχόμενους με την απειλή σουγιάδων ή σιδερένιων αντικειμένων με σκοπό την αφαίρεση χρημάτων και αντικειμένων αξίας που έχουν επάνω τους. Αρκετοί από τους «θαμώνες» του προαυλίου που έχουν μετατραπεί σε μόνιμους κατοίκους κοιμούνται εκεί τα βράδυα έχοντας μετατρέψει σε κανονικά κρεβάτια πάγκους και καρέκλες έχοντας μεταφέρει εκεί στρώματα, παπλώματα και κουβέρτες!

Προχθές το πρωί λίγο πριν από τις 7 εμφανίστηκαν μέσα από τους θάμνους δύο άγνωστα τέτοια άτομα και κλείνοντας το στόμα του ηλικιωμένου συνταξιούχου εκπαιδευτικού που εκτελεί χρέη ψάλτη τις καθημερινές σε μικρότερες εορτές και απειλόντας την ζωή του, του πήραν το πορτοφόλι που περιείχε περίπου 300 ευρώ! Ο άτυχος συνταξιούχος τον οποίον σπρώχνοντας έπεσε στο έδαφος και χτύπησε ελαφριά ευτυχώς το πόδι του, πέρασε την λαχτάρα της ζωής του και όπως μας έλεγε άνθρωπος της εκκλησίας είχε χάσει κυριολεκτικά το χρώμα του!

Κάποιοι από τους «τύπους» αυτούς που είναι καθημερινοί ένοικοι του προαυλίου του Απ.Παύλου, έχουν σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα με αποτέλεσμα να γίνονται και επιθετικοί σε ανύποπτο χρόνο και με επικίνδυνες διαθέσεις.

Μας έλεγε ένας από τους εφημέριους του ναού ότι ένας από αυτούς είχε πάει στο κτήριο όπου στεγάζεται η «θεοπροσφορά»και γδύθηκε τελείως μπροστά στα μάτια των εμβρόντητων εθελοντριών με σκοπό να εκβιάσει να του δώσουν κάποια ρούχα που του άρεσαν αλλά δεν υπήρχαν εκεί! Κάλεσαν την αστυνομία η οποία έφτασε μετά από μία ολόκληρη ώρα και όταν το άτομο αυτό είχε αποχωρήσει με την ησυχία του!

Επειδή πλέον αυτά τα περιστατικά γίνονται όλα και πιο συχνά και απασχολούν όλο και περισσότερες περιοχές της πόλης μας, μήπως πρέπει να ‘ρθούν ως θέμα σε κάποιο δημοτικό συμβούλιο για να συζητηθεί διεξοδικά ο τρόπος αντιμετωπίσής τους;