ΣΤΟ ΚΥΝΗΓΙ ΤΗΣ ΕΥΤΥΧΙΑΣ ΟΙ ΠΛΟΥΣΙΟΙ

Μια ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα έρευνα σχετικά με το εάν τελικά το χρήμα φέρνει ή όχι την ευτυχία πραγματοποίησε μεταξύ των συμμετεχόντων στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ του Νταβός το BBC. Ένα από τα εμπόδιο που αντιμετώπισε η έρευνα, ήταν ότι οι εκατομμυριούχοι και δισεκατομμυριούχοι που έχουν συγκεντρωθεί, όπως κάθε χρόνο, στο Νταβός, δεν μπορούν να προσδιορίσουν με ακρίβεια ή να «μετρήσουν» την ευτυχία...

Κανένας, εξάλλου, στο Νταβός δεν φτάνει να δηλώνει ότι τα χρήματα σε κάνουν πραγματικά ευτυχισμένο, πέρα από έναν παράγοντα που παρέθεσε τα λόγια του Ρίτσαρντ Μπράνσον: "Ήμουν φτωχός και τώρα είμαι πλούσιος. Πλούσιος είναι καλύτερα".

Πάντως αυτή δεν είναι η πρώτη φορά που το Νταβός καταπιάνεται με αυτό το θέμα. Πριν πέντε χρόνια, ο αναλυτής του BBC στο άρθρο "why money doesn't buy happiness" εξήγησε ότι: Αν όλοι είναι πλούσιοι, τότε κανείς δεν νοιώθει πλούσιος και κατά συνέπεια πιο ευτυχισμένος. Ή με άλλα λόγια: Αν έχεις 1 εκατ. δολάρια, μπορεί να ζηλέψεις τον απέναντι που έχει 2 εκατ. δολάρια.

Η θεωρία του ήταν μάλλον λανθασμένη

Το υψηλότερο Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν, συνήθως σημαίνει καλύτερη εκπαίδευση, χαμηλότερη παιδική θνησιμότητα, μια γενικότερα καλύτερη ζωή και κατά συνέπεια περισσότερη ευτυχία, εξήγησε ένας από τους οικονομολόγους του φόρουμ.

Το θέμα είναι βέβαια ότι περισσότερα χρήματα δεν σημαίνει μεγαλύτερες αποδόσεις, γιατί είναι συγκεκριμένο το «ποσοστό» μακροζωίας, καλύτερης παιδείας ή υγείας που μπορεί να αγοραστεί με χρήματα.

Επιπλέον, η ευτυχία είναι υποκειμενικό ζήτημα. Η φιλία μπορεί να είναι το σημείο αναφοράς για τους νέους. Το να έχεις αρκετά χρήματα για να μεγαλώσεις την οικογένειά σου μπορεί να είναι το σημαντικότερο για κάποιον 30άρη. Η καλή υγεία σημαίνει ευτυχία για τους συνταξιούχους.

Σε συζήτηση του φόρουμ για το πώς μπορεί να μετρηθεί η αγάπη, η φιλία, η αίσθηση ολοκλήρωσης, κάποιος απάντησε με τα λόγια του Ρόμπερτ Κένεντι: Το ΑΕΠ "μετράει τα πάντα… εκτός από αυτά που κάνουν τη ζωή να αξίζει ".

Εγωισμός και δυστυχία

Οι συμμετέχοντες ωστόσο δεν κατάφεραν να βρουν την απάντηση του αιώνιου ερωτήματος. Μπορεί να υπάρχει πράγματι ένα σημείο στο οποίο τα χρήματα φέρνουν τη δυστυχία.

Μία εκ αυτούς, δήλωσε στη συζήτηση ότι τα χρήματα έφεραν στην ίδια άγχος να βγάλει περισσότερα.

“Σε χωριά του Νεπάλ, όπου έζησα εγώ για ένα μήνα, δεν είχαν ΑΕΠ, εκπαίδευση, μετρητά και η διάρκεια ζωής τους ήταν πιο σύντομη αλλά ήταν οι πιο ευτυχισμένοι άνθρωποι που έχω γνωρίσει", είπε κάποιος άλλος.

Ίσως η διαχωριστική γραμμή μεταξύ ευτυχισμένου και δυστυχισμένου είναι μεταξύ εγωιστικού ηδονισμού και συμπονετικού αλτρουισμού, υποστήριξε άλλος συμμετέχοντας.

Δυστυχισμένοι τραπεζίτες

Κάποιος επιχειρηματίας επεσήμανε ότι η μάχη μεταξύ ευτυχίας και χρημάτων σχετίζεται άμεσα με την οικονομική κρίση αλλά και τις λεγόμενες φούσκες. “Οι τραπεζίτες υπέφεραν από φθόνο, καθώς έβλεπαν τους συναδέλφους τους κλάδο των αμοιβαίων κεφαλαίων να κολυμπάνε στο χρήμα. Έτσι, οι τράπεζες άρχισαν παίρνουν περισσότερα δάνεια για να επενδύσουν. Για λίγο καιρό αυτό αποδείχθηκε κερδοφόρο, μέχρι που έσκασε η φούσκα. Η απληστία δεν ήταν τόσο καλή”.

Για ακόμα μια φορά οι οικονομολόγοι κατέληξαν στο συμπέρασμα: “Η ευτυχία είναι πολύ παροδική. Απολαύστε την, όσο την έχετε". Πηγή: http://www.enet.gr