TO BLOGGING ΩΣ ΛΥΣΗ ΣΤΙΣ ΜΑΘΗΣΙΑΚΕΣ ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ;

Περίπου το 50% των μαθητών βρίσκουν το γράψιμο ανιαρό, υποστηρίζει μια νέα έρευνα του Ινστιτούτου Εθνικής Παιδείας της Βρετανίας. Ωστόσο, συνεχίζει η ίδια έρευνα, η δημιουργία blog και η κοινωνική δικτύωση αυξάνουν σημαντικά τη διάθεση των μαθητών αυτών και τους κάνουν περισσότερο σίγουρους για την ικανότητα τους στη γραφή...

Η έρευνα, η οποία εξέτασε την στάση 3.000 παιδιών στην Αγγλία και τη Σκοτία απέναντι στο γράψιμο, κατέληξε ότι το 61% αυτών που έχουν blog και το 56% αυτών που συνδέονται σε ιστότοπους κοινωνικής δικτύωσης πιστεύουν πως είναι καλοί ή πολύ καλοί στο γράψιμο, σε σύγκριση με το 47% όσων που δεν έχουν καμία σχέση με το γράψιμο στο διαδίκτυο. Τα παιδιά που ασχολούνται ενεργά με το διαδίκτυο έχουν επίσης την τάση να γράφουν περισσότερο με τον κλασικό τρόπο όπως σύντομες ιστορίες, γράμματα, ημερολόγια ή στίχους τραγουδιών.

Ο Jonathan Douglas, υπεύθυνος του Ινστιτούτου Εθνικής Παιδείας, αναφέρει πως αυτά τα νέα ευρήματα τονίζουν σημαντικούς διαχωρισμούς, ανάμεσα στο πως διδάσκεται ακόμη η γλώσσα στα σχολεία, και πως θα έπρεπε να βελτιωθεί. «Σε αυτή την έρευνα το 12% των μαθητών ισχυρίζεται πως δεν θεωρεί το γράψιμο σημαντική ικανότητα. Αυτό είναι φοβερό. Όμως αυτό δηλώνει ακόμη ότι όσο περισσότερο ενσωματώνουμε τις δραστηριότητες πολυμέσων, τόσο πιο πολύ σχετίζεται η παιδεία μ’ αυτά. Η ψηφιακή εποχή συχνά ασκεί μεγάλη πίεση, όμως τα ευρήματα αυτής της αναφοράς δείχνουν ότι οι σελίδες κοινωνικής δικτύωσης και τα blogs σχετίζονται με πιο θετική διάθεση για γραφή».

Η Bev Humphrey συμφωνεί. Το σχολείο της είναι το Woolwich Polytechnic, ένα σχολείο αρρένων στο Thamesmead, στο νοτιοανατολικό Λονδίνο, όπου παρόλο που τα αποτελέσματα βελτιώνονται, είναι ακόμη κάτω από το εθνικό μέσο όρο. Οι φιλοδοξίες των παιδιών τείνουν να είναι μετριοπαθείς και οι ορίζοντες τους περιορισμένοι. Πολλά από αυτά ίσως να μην αφήσουν ποτέ το σχετικά απομονωμένο προάστιο της πλευράς του Τάμεση.

Σαν διακηρυγμένη κεφαλή της τεχνολογίας όμως, η ίδια επιτυχημένα αξιοποιεί τεχνολογία αιχμής για να τους παρακινήσει να γράψουν. Για τα προηγούμενα δύο χρόνια η ίδια «έτρεχε» ένα πρόγραμμα διαδικτυακής γραφής, «το μονοπάτι της γραφής», το οποίο συνδέει τους μαθητές ανά τον κόσμο και τους δίνει τη δυνατότητα να γράψουν μαζί ιστορίες. «Πρωτοξεκίνησε σε μια pub», λέει χαρακτηριστικά. «Έπινα ένα ποτό με έναν συνάδελφο από το Stockport και είπα πως θα ήταν καλό αν οι μαθητές μας μοιράζονταν με άλλους τη δουλειά τους».

Σήμερα, συνολικά 44 σχολεία, ακόμη και από την Κίνα, τη Βραζιλία, την Αυστραλία και τις ΗΠΑ έχουν γίνει μέλη. Συγγραφείς με έργα τους υπό έκδοση ξεκινούν τις ιστορίες τους, έπειτα οι μαθητές από διαφορετικά σχολεία προσθέτουν παραγράφους και τις στέλνουν στο επόμενο σχολείο. Αυτό το χρόνο, το πρόγραμμα «έτρεξε» για μια εβδομάδα τον Οκτώβριο με 60 από τους 240 μαθητές της χρονιάς αυτής από το Woolwich Polytechnic – με επτά μαθητές να παίρνουν μέρος και να γράφουν ιστορίες στο διαδίκτυο, καθώς επίσης να δημιουργούν ιστορίες με καρτούν και βίντεο.

Επιπλέον, η Bev Humphrey επινόησε ηλεκτρονικά γλωσσικά τεστάκια, χρησιμοποιεί eReaders για να ενθαρρύνει τα αγόρια να διαβάσουν, και συνεχώς ξεθάβει τα δικά της ψηφιακά δίκτυα για ιδέες και έμπνευση. «Το twitter είναι η καλύτερη επαγγελματική εξέλιξη που είχα ποτέ, είναι πολύ καλύτερο από κάποιο σεμινάριο που συμμετείχα!» υποστηρίζει. «Αν έχω κάποιο πρόβλημα μπορώ να γράψω γύρω απ’ αυτό και να πάρω βοήθεια μέσα σε ένα λεπτό».

Όμως το γράψιμο στο διαδίκτυο δεν ενθαρρύνει απλώς τα παιδιά να αγνοήσουν την ορθογραφία και την γραμματική;

«Το θέμα με τα αγόρια είναι πως δεν είναι καθόλου καλοί στη μεταφορά των ικανοτήτων τους», αναφέρει η Bev Humphrey. «Οι ίδιοι στέλνουν συνεχώς μηνύματα sms ή με τους υπολογιστές τους στο σπίτι, όμως αυτά δεν είναι πράγματα που τα σχετίζουν με το σχολείο. Θεωρούν ότι το σχολείο είναι δουλειά και δεν μπορούν να την κάνουν. Έτσι λοιπόν κάνοντας πράγματα στο διαδίκτυο τους απελευθερώνει ώστε να χαίρονται το γράψιμο, και αν εμείς μπορούμε να χτίσουμε την αυτοπεποίθηση τους και να τους παροτρύνουμε να γράψουν, οι παράγραφοι και η ορθογραφία θα ακολουθήσουν. Συν τοις άλλοις, μαθαίνουν αυτά τα πράγματα μέσα στην τάξη».

Ο Jonathan Douglas θεωρεί πως «το πιο σημαντικό είναι να αναθεωρήσουμε τη γλώσσα για τη νέα γενιά σαν κάτι συναφές και σχετικό με τον καθένα». Τονίζει ότι το 95% των παιδιών χρειάζεται να εκπαιδευτούν λειτουργικά μέχρι το 2020 ώστε να φέρουν το Ηνωμένο Βασίλειο στην πρώτη γραμμή με τις άλλες αναπτυγμένες χώρες.

Η τεχνολογική προσέγγιση έχει ήδη εφαρμοστεί σε πολλά σχολεία, παρόλα αυτά ο David Reedy, πρόεδρος της εκπαιδευτικής κοινότητας του Ηνωμένου Βασιλείου, ισχυρίζεται ότι το άγχος των εκπαιδευτικών σχετικά με την τεχνολογία και οι οπισθοδρομικές εθνικές εξετάσεις, μπορούν να εμποδίσουν την πρόοδο. «Όμως συμφωνούμε με αυτό που παρουσιάζουν αυτά τα ευρήματα. Πράγματι πρέπει να κοιτάξουμε τι σημαίνει να είσαι εγγράμματος το 2010 και είμαστε φιλικά προσκείμενοι στις εμπειρίες που τα παιδιά έχουν στο σπίτι να τις μεταφέρουν και στο σχολείο». Πηγή: http://www.tvxs.gr