ΤΡΟΦΕΣ "ΥΠΟΠΤΕΣ" ΓΙΑ ΤΡΟΦΙΚΕΣ ΑΛΛΕΡΓΙΕΣ

Οι αλλεργίες επηρεάζουν περισσότερο από το 20% του πληθυσμού και οι τροφικές αλλεργίες περίπου το 6% των παιδιών και το 2-3% των ενηλίκων. Τα τελευταία 20 χρόνια μάλιστα έχει αυξηθεί η εμφάνιση αλλεργιών στα πιο ανεπτυγμένα κράτη, ενώ παρουσιάζεται αντίστοιχη αύξηση και στα περιστατικά άσθματος. Στις κλινικές εκδηλώσεις των τροφικών αλλεργιών περιλαμβάνονται το άσθμα, το έκζεμα, η αλλεργική ρινίτιδα και οι γαστρεντερικές διαταραχές...

«Τα κλινικά σημεία των αλλεργιών συνήθως εμφανίζονται σε περιοχές του
σώματος, που είναι άμεσα εκτεθειμένες στο περιβάλλον, όπως το δέρμα,
το γαστρεντερικό σύστημα καθώς και οι ανώτερες και κατώτερες
αναπνευστικές οδοί», σημειώνει η Δέσποινα Μαρσέλου, διαιτολόγος –διατροφολόγος, με ειδίκευση στην κλινική διατροφή και ανοσολογία.

«Η εμφάνιση των αλλεργιών είναι το αποτέλεσμα τόσο των γενετικών όσο και των εξωγενών παραγόντων. Εξωγενείς αιτίες αλλεργικών αντιδράσεων μπορεί να είναι είτε περιβαλλοντικοί παράγοντες είτε ουσίες που περιέχονται στα τρόφιμα.

Στα βρέφη για παράδειγμα το πρώτο και μεγαλύτερο αλλεργικό φορτίο προέρχεται από την τροφή, η οποία γενικά μπορεί να προκαλέσει δερματικές και γαστρεντερικές εκδηλώσεις».

Σχεδόν όλα τα συστατικά των τροφών μπορούν να προκαλέσουν αλλεργίες σε ασθενείς με τροφική υπερευαισθησία αλλά το 90% αυτών προκαλούνται από 8 τρόφιμα. Τα περισσότερα τροφικά αλλεργιογόνα είναι πρωτεΐνες η γλαυκοπράσινες.

Οι 8 μεγαλύτερες ομάδες τροφίμων που προκαλούν συχνά αλλεργία είναι:

Αυγό 73%

Ψάρι 55%

Γάλα 50%

Φιστίκια 49%

Σόγια 28%

Σιτάρι 22%

Καρποί δένδρων 1.2%

Οστρακοειδή 2%

Αλλά τρόφιμα που μπορούν να προκαλέσουν τροφική αλλεργία είναι:

Ρύζι

Ακτινίδιο

Μπανάνα

Μήλο

Καρυκεύματα

Τεχνητά γλυκαντικά

Σέλινο

Τροφικές αλλεργίες και τροφικές δυσανεξίες

«Είναι σημαντικό να διαχωρίσουμε τις τροφικές αλλεργίες από τις μη αλλεργικές τροφικές δυσανεξίες που μπορεί να προκύψουν είτε από ενζημικές ελλείψεις, όπως η δυσανεξία στο γάλα λόγω έλλειψης δισακχαριδασών είτε από φαρμακολογική αντίδραση σε συστατικά της τροφής, όπως είναι η τυραμίνη στο τυρί αλλά και από απελευθέρωση ισταμίνης, που πυροδοτείται από ορισμένα τρόφιμα όπως το κρασί και το τυρί», εξηγεί η Δέσποινα Μαρσέλου.

«Η θεραπεία των τροφικών αλλεργιών βασίζεται πρωτίστως στην επαγρύπνηση πάντα με τη συνδρομή γιατρού αλλεργιολόγου. Σε περίπτωση που χρειαστεί δίαιτα αποκλεισμού η παρακολούθηση από διαιτολόγο με ανάλογη εξειδίκευση κρίνεται απαραίτητη, αλλιώς υπάρχει κίνδυνος για δυσμενείς επιδράσεις στην διατροφική πρόσληψη».

Διαβάστε προσεκτικά τις ετικέτες των τροφίμων

Η πρόσφατη τάση που υιοθετείται από τις ιστοσελίδες στο θέμα των τροφικών αλλεργιών είναι η σύσταση της αποφυγής της υπερκατανάλωσης προϊόντων αρτοποιίας όταν υπάρχουν συμπτώματα όπως πονοκέφαλος, ημικρανίες, μετεωρισμός, διάρροια, έκζεμα, εξανθήματα, ταχυκαρδία, αδυναμία συγκέντρωσης, κατάθλιψη και κούραση χωρίς εμφανή αιτία.

Στα προϊόντα αρτοποιίας, καθώς και σε τρόφιμα που έχουν υποστεί ζύμωση (π.χ. πολλοί τύποι τυριών), ένα από τα συχνότερα συντηρητικά που χρησιμοποιείται, κυρίως εναντίον των μυκήτων, είναι το προπιονικό οξύ και το άλας ασβεστίου του προπιονικού οξέως.

Οι μελλοντικές εξελίξεις στη θεραπεία των τροφικών αλλεργιών αφορούν τόσο την ανοσοθεραπεία όσο και στην γενετική τροποποίηση των τροφίμων προκειμένου να καταστούν μη αλλεργιογόνα. Πηγή: http://www.cosmo.gr