Η ΑΤΤΙΚΗ ΔΕΝ ΘΑ ΞΑΝΑΓΙΝΕΙ ΠΟΤΕ Η ΙΔΙΑ
Οι πυρκαγιές επαναλαμβάνονται σαν φάρσα - το ίδιο και οι καθησυχαστικές δηλώσεις των αρχών πως «το δάσος θα ξαναγίνει δάσος». Πόσο νερό χωράει σε μια φράση! Μπορεί σχεδόν εν μια νυκτί να απολέσαμε έκταση αττικής βλάστησης ίση με εκείνη που χάθηκε (παλαιότερα) σε διάστημα τριάντα χρόνων, όμως κυριολεκτικά τίποτα δεν εξασφαλίζει ότι οι εκτάσεις αυτές θα διασωθούν από την τσιμεντένια λαίλαπα, ότι η Αττική θα επανέλθει στην πρότερη (και ούτως ή άλλως τρωθείσα) μορφή της...
Οι λόγοι είναι πολλοί και αποκαλύπτονται στον καθένα που ανατρέχει στην προτέρα εμπειρία - και στα πολλά παραθυράκια της σχετικής νομοθεσίας. Η «Κ» παρουσιάζει σήμερα τους πέντε κυριότερους από αυτούς, τους λόγους για τους οποίους δεν συμμεριζόμαστε την αισιοδοξία των κρατικών λειτουργών περί ταχείας επούλωσης των πληγών του λεκανοπεδίου, για τους οποίους, αντίθετα, απαιτείται συνεχής εγρήγορση από πλευράς πολιτών, οργανώσεων και φορέων. Ειδικότερα:
- Το νέο Ρυθμιστικό Σχέδιο της Αθήνας, που βρίσκεται σήμερα σε φάση διαβούλευσης, δεν θέτει αυστηρούς περιορισμούς για την εκτός σχεδίου δόμηση. Αντίθετα, προβλέπει την ένταξη 200.000 στρεμμάτων στο σχέδιο πόλης, κυρίως στην Ανατολική Αττική, ανεβάζοντας, έτσι, το ποσοστό πολεοδομημένης έκτασης του λεκανοπεδίου στο 20%. Η Αττική, σύμφωνα με το Σχέδιο, θα μπορεί να στεγάσει 8 εκατομμύρια κατοίκους!
- Το «δάσος» για να ξαναγίνει δάσος θα πρέπει να χαρακτηριστεί δάσος! Και, σύμφωνα με τον νόμο, για να συμβεί αυτό θα πρέπει να καλύπτεται από δασική βλάστηση σε ποσοστό άνω του 25%. Αυτό σημαίνει ότι πολλές από τις καμένες εκτάσεις θα εξαιρεθούν της δασικής προστασίας, άρα και της αναδάσωσης. Για να τελεσιδικήσουν άλλωστε σχετικές διαμάχες, περνούν χρόνια. Για να «σηκωθούν» βίλες, πολύ λιγότερα...
- Ο ίδιος ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ κ. Γ. Σουφλιάς έχει ταχθεί υπέρ του μαζικού αποχαρακτηρισμού δασικών εκτάσεων μέσω της χρήσης νεότερων αεροφωτογραφιών (του 1960 αντί του 1945) για τον καθορισμό των ορίων τους.
- Το μεγαλύτερο τμήμα της καμένης έκτασης δεν μπορεί να αναδασωθεί φυσικά, καθώς κάηκε για δεύτερη και τρίτη φορά χωρίς να έχει παρέλθει ικανό διάστημα έως την τελευταία πυρκαγιά. Αυτό σημαίνει τεχνητή αναδάσωση, άρα χρήματα. Σύμφωνα με εκτιμήσεις, το κόστος για την αναδάσωση των καμένων περιοχών ανέρχεται σε 30 - 40 εκατ. ευρώ.
- Ακόμα και τα δάση που μπορούν να αναγεννηθούν φυσικά χρειάζονται (πολύ) νερό. Σύμφωνα με τους ειδικούς, το κλίμα -και στην Αττική- έχει αλλάξει, οι βροχοπτώσεις μειώνονται, ενώ η θερμοκρασία ανεβαίνει. Η αναδάσωση αποτελεί δύσκολο εγχείρημα.
Ολοι συμφωνούν πως, αυτή τη φορά, και με δεδομένη την εμπειρία τού '07 (να δούμε αν το πάθημα έγινε μάθημα), η κήρυξη των αναδασωτέων εκτάσεων αποτελεί έργο απόλυτης προτεραιότητας. Σε δεύτερο χρόνο, όπως τονίζει και ο Συνήγορος του Πολίτη σε παρέμβασή του, απαιτείται η ολοκλήρωση της κατάρτισης δασικών χαρτών και δασολογίου - πρόταση που η ανεξάρτητη αρχή είχε διατυπώσει σε επιστολή της προς τον υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης από τον Δεκέμβριο του 2006! «Είναι πικρή η διαπίστωση ότι παραμένει επίκαιρη η πρόταση για κατάρτιση δασικών χαρτών και δασολογίου», επισημαίνεται στην ανακοίνωση. «Οι αναφορές προς τον Συνήγορο του Πολίτη δείχνουν ότι βαίνουν αμείωτες οι πιέσεις για δόμηση σε περιοχές που γειτνιάζουν με δασικές εκτάσεις ή ακόμα και εμπίπτουν σε αυτές». Πηγή: http://www.kathimerini.gr
