ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΗ ΑΝΙΚΑΝΟΤΗΤΑ

BLOGάρει ο Γιώργος Φακίτσας

Η κοινωνία μας ζει μέσα σε μία παρατεταμένη και έντονη αβεβαιότητα. Αβεβαιότητα που πλήττει όλο το φάσμα της προσωπικής, επαγγελματικής και οικονομικής μας καθημερινότητας. Το πολιτικό σύστημα έχει μετατραπεί σε έναν κρατικοδίαιτο και παρασιτικό οργανισμό, που αδυνατεί να παρέμβει στις εξελίξεις και στα γεγονότα. Αδυνατεί ακόμα και να τα ακολουθήσει.

Τα τελευταία πέντε χρόνια της διακυβέρνησης από την ΝΔ, αυτή η κατάσταση έγινε ακόμα... πιο δύσκολη. Οι κυβερνητικοί βουλευτές, είτε από απειρία, είτε από ανικανότητα, προσπάθησαν να επιδείξουν την θέση τους αντί να την υπηρετήσουν.

Η τελευταία πράξη του δράματος ήταν το κλείσιμο της Βουλής, για τον οποιοδήποτε λόγο, από τον κ. Καραμανλή. Ένα λάθος που θα αφήσει την χώρα μετέωρη εν μέσω μίας κρίσης που χτυπάει όσο πιο δυνατά μπορεί.

Ακόμα και αν δεν υπήρχαν τα σκάνδαλα, η Βουλή έπρεπε να μείνει ανοιχτή όχι μόνο μέχρι τον Ιούλιο αλλά όσο διαρκεί η κρίση. Την στιγμή που η κυβέρνηση είχε εξαγγείλει προγράμματα και μέτρα για την οικονομία, άφησαν τις εξαγγελίες χωρίς νομοθεσία.

Το ΤΕΜΠΜΕ, οι νόμοι για την αδειοδότηση καταλυμάτων (εν όψει τουριστικής περιόδου), η εγγύηση του 25% των στεγαστικών δανείων, αλλά και άλλες σοβαρές νομοθετικές ρυθμίσεις, που είχαν τον χαρακτήρα του κατεπείγοντος, έμειναν στα συρτάρια λόγω της πολιτικής μικρότητας και της ανικανότητας της κυβέρνησης και προσωπικά του κ. Καραμανλή.

Την στιγμή που η ανεργία αυξάνεται, οι επιχειρήσεις αργοπεθαίνουν, το εμπόριο παραμένει στάσιμο, η οικοδομική δραστηριότητα έχει βαλτώσει και ο τουρισμός περιμένει ισχυρή μείωση, οι νομοθετικές ρυθμίζεις θα έδιναν ανάσες, χωρίς βέβαια να λύνουν το πρόβλημα.

Οι προσωπικές φιλοδοξίες των βουλευτών της ΝΔ, είχαν αναγκάσει τον πρωθυπουργό να απολογείται για όλους και για όλα. Αυτό του στοίχισε πολλές μονάδες από το προφίλ του, που ήταν και το μοναδικό θετικό δημοσκοπικό του χαρακτηριστικό.

Ωστόσο, μία ακόμα εσφαλμένη επιλογή του ήταν η στάση του απέναντι στα σκάνδαλα και την υπεροψία των στελεχών του... Θα μπορούσε να θυσιάσει τα "μαύρα" πρόβατα, που πλουτίζουν και εμφανίζουν "αποκλίνουσα" συμπεριφορά, στο βωμό της διαφάνειας και να προκηρύξει εκλογές. Είχε πολύ περισσότερες πιθανότητες να ενισχύσει το προφίλ του, ως ένας πρωθυπουργός που δεν φοβάται για την θέση και κόβει το χέρι που απλώνεται, παρά ως ένας υποστηρικτής της συγκάλυψης και της παραγραφής.

Το θέμα μας όμως δεν είναι το προφίλ και η υστεροφημία του πρωθυπουργού. Πρέπει να αντιληφθούμε ότι τους πειραματισμούς, την αναποτελεσματικότητα και την φιλοδοξία των στελεχών του, θα την πληρώσουμε εμείς...

Η εκτίμηση, η υποστήριξη και η εμπιστοσύνη κερδίζονται.. Και για να τα κερδίσετε δεν αρκεί να παλεύετε αλλά και να βγαίνετε νικητές από την αρένα, γιατί διαφορετικά μόνο το λιοντάρι χορταίνει.

Σας ευχαριστώ για την ανάγνωση,