ΤΟ ΠΛΥΣΤΑΡΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΙΩΠΗΤΗΡΙΟ

Ο Κόκκαλης έδιωξε για μια ακόμη φορά τον νταμπλούχο προπονητή του. Δημιουργήθηκε ένα σούσουρο για λίγες μέρες και στη συνέχεια επιβλήθηκε σιωπητήριο τύπου «Στάζι». Ολοι οι εμπλεκόμενοι, έβγαλαν το σκασμό. Το ίδιο συνέβη όταν ο πρόεδρος έστειλε στο σπίτι του, τον Γιώργο Λούβαρη.

Η σιδηρά πειθαρχία των γαύρων, δεν θυμίζει σε τίποτε το πλυσταριό του Παναθηναικού, με τους πολυμετοχικούς νάχουν ανέβει στο... πλυσταριό και να βγάζουν τα μάτια τους τσιρίζοντας σαν κατίνες μες το καταμεσήμερο. Πρόσφατα στο πλάνο προστέθηκε κι ο καπετάνιος: «Μια ζωή λέω ότι οι ομάδες χτίζονται. Πέρα όμως από το καλό υλικό (παίκτες), χρειάζεται και καλός πολιτικός μηχανικός (προπονητής)», είπε ο «καπετάνιος», ο οποίος ρωτήθηκε αν η θητεία του Νίκου Πατέρα στην προεδρία είναι πετυχημένη: «Αυτό που σας είπα δεν αφορά τον κ. Πατέρα. Ο κ. Πατέρας εκπροσωπεί τον ιδιοκτήτη του οικοπέδου. Αλλος είναι ο μηχανικός...». Και ο Γιώργος Βαρδινογιάννης κατέληξε με αιχμή κατά του Ανδρέα Βγενόπουλου: «Δεν επιτρέπονται δηλώσεις κρίσης εν μέσω πλέι οφ. Ο Παναθηναϊκός έχει το καλύτερο υλικό από ποτέ. Θα τα πούμε όμως μετά τα πλέι οφ». Στη συνέχεια τον λόγο πήρε ο Νίκος Πατέρας, ο οποίος ήταν δίπλα στον πρώην πρόεδρο: «Πιστεύω ότι στο συμβούλιο της ερχόμενης Πέμπτης θα υπάρξει ομόνοια και όλα θα πάνε καλά. Δεν είναι δύσκολο να τα βρούμε την Πέμπτη κι αυτός είναι ο δικός μου στόχος. Ολοι τους αγαπάνε τον Παναθηναϊκό και πιστεύω ότι μπορούμε να συνεννοηθούμε μεταξύ μας».

Στην ερώτηση όμως αν την Πέμπτη είναι μία ακόμα ευκαιρία για να τα βρουν οι μεγαλοπαράγοντες της ΠΑΕ, ο πρόεδρος απάντησε λακωνικά: «Είναι η τελευταία μας ευκαιρία...». Πίσω από τις δηλώσεις των μεγαλομετόχων, μπορεί να διακρίνει κανείς την βαβέλ στα διοικητικά της ομάδας και πάνω απ όλα την απουσία μιας φιλοσοφίας η οποία να βάζει πάνω απ όλα την ομάδα, τον σεβασμό της ιστορίας της. Δύσκολα θα μπορούσε να φαντασθεί κανείς τους μετόχους της Μάντσεστερ για παράδειγμα, να ξεκατινιάζονται δημόσια μ αυτό τον τρόπο. Η τωρινή εικόνα του Παναθηναικού, είναι αποκαλυπτική και της ποιότητας των ισχυρών επιχειρηματιών της χώρας. Από τη μια ο «σιωπηλός» κόσμος του Κόκκαλη, ο οποίος διαχειρίστηκε με αποτελεσματικότητα, μεθοδικότητα και με σωστά αντανακλαστικά υποθέσεις σαν κι αυτή των υποκλοπών, της δολοφονία του φιλάθλου του ΠΑΟ στη Λαυρίου και τόσες άλλες. Δίπλα στον Τουταγχαμών Σωκράτη, οι πράσινες νοικοκυρές σε απόγνωση, βγάζουν στη φόρα τα εσώψυχά τους σαν τα αγοράκια-απεσταλμένους των καναλιών στη Μόσχα, που μετά τς τσιρίδες τους για τη σίγουρη πρωτιά, σχίζουν τώρα τα καλσόν τους. Πως έμπλεξε έτσι ο Παναθηναικός;