ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΣΤΟΝ ΓΙΩΡΓΟ ΜΥΛΩΝΑ

Κύριε πρόεδρε του Συνδέσμου Βιομηχάνων Β. Ελλάδας,

γνωρίζετε πολύ καλά ότι η πολυήμερη περιπέτειά σας στα χέρια του Β. Παλαιοκώστα και των συνεργών του προκάλεσε πανελλήνια αγωνία και συγκίνηση, συναισθήματα που αφορούσαν βέβαια την τύχη σας και όχι το ύψος των λύτρων. Άλλωστε, η οικογένειά σας είχε (και έχει) αρκετά, ώστε αυτά που παρέδωσε να μην της λείψουν...
Θα περίμενε κάποιος από έναν άνθρωπο που έχει ζήσει μια τέτοια τραυματική εμπειρία, να δει με άλλο μάτι τη ζωή, τις ανάγκες και τα "πρέπει" της. Δυστυχώς, εσείς αποδείξατε ότι τα όσα ζήσατε όχι μόνο δεν σας άγγιξαν, αλλά αντίθετα σας έκαναν ακόμη πιο σκληρό και ανελέητο!
Αντιλαμβανόμαστε ότι, για να γίνει κάποιος επιτυχημένος επιχειρηματίας, πρέπει να είναι σκληρός... Όμως, πριν από σας υπήρξαν μεγιστάνες (θα έχετε ακούσει για κάποιον Ωνάση, κάποιον Λάτση, κάποιον Γουλανδρή)που αναγνώριζαν ότι χωρίς τη σκληρή δουλειά του προσωπικού τους δεν θα έφταναν και οι ίδιοι εκεί που έφτασαν. Γι' αυτό φρόντιζαν να έχουν ικανοποιημένους όσους εργάζονταν γι' αυτούς κι εκείνοι "έπιναν νερό στο όνομά τους".
Αυτοί οι άνθρωποι δεν είχαν ζήσει τη δική σας τραυματική εμπειρία. Δεν υπήρξε στη ζωή τους μια περιπέτεια που να τους κάνει να αλλάξουν τακτική... Είχαν πάντοτε την ίδια τακτική, γιατί ήταν απλώς ΑΝΘΡΩΠΟΙ. Με λύπη μας διαπιστώνουμε ότι εσείς δεν ανήκετε σ' αυτή την κατηγορία.
Ξέρετε τι καταφέρατε με τη μείωση των ωρών εργασίας -και, ταυτόχρονα, των μισθών στους υπαλλήλους σας; Κάνατε αυτούς που κάποτε -πολύ πρόσφατα- προσεύχονταν για σας, να μέμφονται τους απαγωγείς που σας άφησαν ελεύθερο!
Και κάτι ακόμη, κύριε Μυλωνά: μπορεί να βγάλετε τα "σπασμένα" των λύτρων ξεζουμίζοντας τους 1.300 εργαζομένους σας. Μπορεί να γεμίσατε έτσι την τσέπη σας -που μάλλον δεν υπήρξε ποτέ άδεια). Όμως, δεν θα τα πάρετε "μαζί σας", όταν έρθει η ώρα να αφήσετε το μάταιο τούτο κόσμο! Εκείνο που θα πάρετε μαζί σας, είναι η γνώμη των άλλων για σας... Κι αυτή δεν είναι καλή.

ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ