Σάββατο 28 Μαρτίου 2009

Οδός ανέχειας, αριθμός μηδέν…Απόγνωση στις γειτονιές της Θεσσαλονίκης

Απόγνωση στις γειτονιές της Θεσσαλονίκης: οικογένειες στην ουρά για συσσίτιο, ρούχα ή ενίσχυση από δήμους και εκκλησία. Αυξάνεται καθημερινά ο αριθμός των ανθρώπων που ζητούν οικονομική βοήθεια, τρόφιμα και ρούχα από εκκλησίες και δήμους. Άνθρωποι χάνουν τις δουλειές τους. Δεν έχουν 200 ευρώ για να πληρώσουν το νοίκι, δεν έχουν λεφτά για να αγοράσουν πετρέλαιο και να ζεστάνουν την οικογένειά τους, δεν έχουν χρήματα για να πληρώσουν το ρεύμα ή το νερό. Ζητούν βοήθεια για να πάρουν παπούτσια και ρούχα για τα παιδιά τους ή ένα πακέτο όσπρια. Οικογένειες μετακομίζουν και συγκατοικούν με τους παππούδες και τις γιαγιάδες για να μπορέσουν να τα βγάλουν πέρα….

Από τον Σεπτέμβριο ξεκίνησε ένα κύμα αύξησης των ανθρώπων που ζητούν βοήθεια και καθημερινά αυξάνονται. Δεν είναι πλέον οι γνωστές ομάδες απόρων, αστέγων και ηλικιωμένων. Είναι νέοι άνθρωποι, υγιείς, που έχασαν τη δουλειά τους. Μεροκαματιάρηδες, υδραυλικοί, υπάλληλοι, μέχρι και μικροεπιχειρηματίες, πρώην βιοτέχνες που έμειναν χωρίς δουλειά ή αναγκάστηκαν να κλείσουν την επιχείρησή τους.

Αξιοπρέπειες καταρρακωμένες, ντρέπονται να ζητήσουν βοήθεια και πολλές φορές αρνούνται να τη δεχτούν. Οι υπάλληλοι των δήμων σκαρφίζονται τερτίπια για να τους βοηθήσουν. Τους λένε ότι δήθεν κληρώθηκαν σε διαγωνισμό του δήμου και κέρδισαν τρόφιμα, ρούχα ή κουβέρτες, βάζουν άλλα παιδιά να τους πηγαίνουν φαγητό, βάζουν γείτονες και φίλους να τους πηγαίνουν κουβέρτες, τετράδια και ρούχα για τα παιδιά στις ονομαστικές γιορτές και στα γενέθλια.

«Ντρέπονται τη γειτονιά»

Ντρέπονται να δει η γειτονιά ότι κουβαλούν τρόφιμα σε κούτα. Γυρίζουν την πλάτη στον φωτογραφικό φακό και αρνούνται να μιλήσουν. «Τι να πούμε; Να, από δω τρώμε. Μας ζει ο δήμος. Ποιος θα σε πάρει στη δουλειά; Δεν βλέπεις τι γίνεται; Από το κακό στο χειρότερο». Οι δήμοι και η Εκκλησία ψάχνουν να τους βρουν δουλειές ή τους δίνουν κάθε τόσο ένα επίδομα 300 ευρώ για να βοηθήσουν.

«Από τον Σεπτέμβριο έχουμε αύξηση 25% στα άτομα που έρχονται στον Δήμο Νεάπολης για να ζητήσουν βοήθεια», λέει ο δήμαρχος Νεάπολης, Ναθαναήλ Λαδόπουλος. Δεν είναι άστεγοι ή ηλικιωμένοι. Είναι άνθρωποι στην παραγωγική ηλικία, που δεν έχουν δουλειά για να μπορέσουν να ζήσουν τα παιδιά τους. Η Τράπεζα Αλληλεγγύης του δήμου προσφέρει τρόφιμα, ρούχα, παιχνίδια, κουβέρτες, μέχρι και ηλεκτρικές συσκευές.

«Οι Ελληνες, όμως, είναι οι πιο περήφανοι. Δύσκολα θα έρθουν να ζητήσουν βοήθεια. Θα πρέπει να φτάσουν στο αμήν. Γνωρίζουμε περιπτώσεις ανθρώπων και οικογενειών που αντιμετωπίζουν οικονομικά προβλήματα, πηγαίνουμε στο σπίτι τους, αλλά μας διώχνουν ευγενικά. Πρέπει συνέχεια να εφευρίσκουμε κόλπα για να τους βοηθήσουμε. Δεν είναι εύκολο, από κει που έχεις μια οποιαδήποτε δουλειά, ξαφνικά να μην μπορείς να θρέψεις τα παιδιά σου. Βλέπουμε αξιοπρέπειες καταρακωμένες, ανθρώπους που είναι σκιά του εαυτού τους», λένε οι υπάλληλοι της Πρόνοιας στον Δήμο Νεάπολης.

Υπάρχει μεγάλη ανεργία στον δήμο, η οποία εντοπίζεται κυρίως στους ανειδίκευτους και έντονα στις γυναίκες, στις οποίες το ποσοστό ανέρχεται στο 99%, τονίζει ο γενικός γραμματέας του δήμου, Χρόνης Μακρίδης. «Είναι γυναίκες που δεν δούλευαν, αλλά τώρα ψάχνουν για δουλειά, είτε για να ενισχύσουν το οικογενειακό εισόδημα είτε επειδή ο σύζυγος έχασε τη δουλειά του».

Η τράπεζα ιματισμού στην αρχή βοηθούσε 50 άτομα, αλλά τώρα ο αριθμός αυξήθηκε στα 250 άτομα. Ολοένα και περισσότερες είναι οι οικογένειες που απευθύνονται στο παντοπωλείο του Δήμου Καλαμαριάς για να πάρουν τρόφιμα, λέει η αντιδήμαρχος Κοινωνικής Πολιτικής, Ελένη Μπαλτατζή-Φοροπούλου. Τρόφιμα, ρούχα, χαρτί υγείας, απορρυπαντικά, κουβέρτες, πάνες είναι μερικά από τα είδη που διαθέτει ο δήμος στις οικογένειες.

(Πηγή: Ελευθεροτυπία)

Το Banner του newsmme

ΣΤΕΙΛΤΕ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΣΑΣ

newsmme.blogspot.com 2008

Copyright 2009 newsmme.blogspot.com