ΔΕΝ ΑΦΗΝΟΥΝ ΤΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΝΑ ΓΕΝΝΗΘΟΥΝ

Μία από τις πιο σημαντικές εξελίξεις της σύγχρονης ιατρικής είναι ο προγεννητικός έλεγχος. Οι γονείς μπορούν να μάθουν έγκαιρα όχι μόνο κατά πόσον το παιδί που θα φέρουν στον κόσμο είναι υγιές, αλλά και το φύλο του. Σε πολλά κράτη, όπως παραδείγματος χάριν στην Ινδία, η ευλογία αυτή μεταβάλλεται σε κατάρα και ο προγεννητικός έλεγχος βοηθάει όχι στη διάσωση, αλλά στη θανάτωση εκατομμυρίων αγέννητων παιδιών...

Βέβαια, το επίσημο ινδικό κράτος έχει λάβει τα απαραίτητα μέτρα και απαγορεύεται ρητά να μάθουν το φύλο του εμβρύου οι Ινδές που υποβάλλονται σε διαγνωστικούς υπερήχους.

Συχνά, όμως, οι γονείς παραλαμβάνουν τον λογαριασμό για την εξέταση σε ροζ ή γαλάζιο φάκελο και τα συμπεράσματα εξάγονται εύκολα. Η μέθοδος αυτή, όπως και διάφορες άλλες που χρησιμοποιούνται, οδηγούν στην έκτρωση των θηλυκών εμβρύων, αλλά και τη θανάτωση κοριτσιών νηπιακής ηλικίας τα οποία παραμελούν οι γονείς.

Για κάθε μητέρα που προσπαθεί απεγνωσμένα να αποκτήσει τον γιο και να φέρει τον διάδοχο στην οικογένειά της, ένας λογαριασμός σε ροζ φάκελο τις περισσότερες φορές σημαίνει άμεση μετάβαση σε κέντρο εκτρώσεων ή ακόμη και στην επικίνδυνη αυτοδίδακτη μαία της γειτονιάς. Στόχος, η διακοπή της ανεπιθύμητης εγκυμοσύνης. Η ιατρική πράξη συνήθως περνάει στα βιβλία ως «αναγκαία» λόγω «αναπτυξιακών ανωμαλιών του εμβρύου».

«Τα τεχνάσματα, όπως αυτό με τους φακέλους διαφορετικού χρώματος, είναι πολύ διαδεδομένα», λέει η Πίνκι Βιρανί, ακτιβίστρια για τα δικαιώματα των γυναικών. «Η μαζική δολοφονία κοριτσιών είναι μία καθημερινή πραγματικότητα σε ολόκληρη την Ασία, σε αστικά κέντρα και αγροτικές περιοχές σε πλούσια και φτωχά κράτη. Δεν έχει καμιά σημασία εάν η οικογένεια ζει σε χωριό, στα πλούσια προάστια, σε παραγκουπόλεις ή αν ακόμη έχει μεταναστεύσει στον Καναδά».

Για πρώτη φορά, ο όρος «αγνοούμενες γυναίκες» ως αναφορά στα κορίτσια που δεν γεννιούνται χρησιμοποιήθηκε από τον βραβευμένο με Νομπέλ Οικονομίας Αμάρτια Σεν, το 1990.

Ο αριθμός τους υπολογίζεται από τη σύγκριση της αναλογίας αγοριών / κοριτσιών σε κάθε πληθυσμό με αυτά που θεωρητικώς θα έπρεπε να γεννιούνται και στις χώρες αυτές.

Εκθεση του Αναπτυξιακού Προγράμματος του ΟΗΕ αναφέρει ότι τουλάχιστον εκατό εκατομμύρια γυναίκες «αγνοούνται» στην Ασία, όχι μόνο στην Ινδία, αλλά και σε Μπανγκλαντές, Ιράν και Πακιστάν και άλλα κράτη. Πηγή: http://www.kathimerini.gr